DAĞLAR



Kaynak: ReformTürk http://www.reformturk.com/yazarlar-ve-sairler/22559-turk-klasikleri-yazarlari-ve-siirleri-42.html#post43080
Çekmece'den Maltepe'den ileri

Gitmemiş Sâdâbâd çelebileri

Alem tepesine Alemdağ derler...

Böyle bilmiş böyle yazmış eserler.



Dağlar var karanlık, dağlar var beyaz.

Korka korka eteğinden öper yaz;

Ağrıdağ, Babadağ, Gâvurdağ, Ilgaz

Kubbelerdir...dolaşır, aşılmaz.



Tendürük'te, Kop'ta Palandöken'de

Kurtların payı var gelip geçende...

Ki alırlar vermek istemesen de!



Dağlar var, tahtından inmeyen sultan

Dağlar var, yapılmış bundan, buluttan...

Dağlar var ki Bingöl, Binboğa, Süphan,



Medetsiz'ler, Mor'lar, Nur'lar, Yıldız'lar;

Karalar, Kızıllar, Bozlar, yağızlar...

Karla dolar 'İmdat' diyen ağızlar;

Yollar kesen, haraç alan dağlar var.



Bolkarda çamların sakızı damlar...

Ve bir yıldız düşer, tutuşur çamlar...

Bir kızıl şehrâyin olur akşamlar...

Tacı olan, tahtı olan dağlar var.



Tüter Sarıçiçek, burcu burcudur,

Akşamlar ya mor, ya turuncudur.

Ve kışın dünyanın öbür ucudur...



Sarkarken Cudinin karları dal dal

Bağdaş kuradursun yollara Karhal!

'Ferman padişahın, dağlar bizimdir;'

Dedi yerde bir kurt, gökte bir kartal.



Dönmez misiniz ey yolda kalanlar;

Yolcular, garipler, garip çobanlar;

Allahüekberde tekbir alanlar?

Ovalar, konaklar, yollar aşırı

Birbirini selamlayan dağlar var.



Dağlar var, batının yangınında kor...

Dağlar var; adları Nemrut, Balahor...

Kayışdağ kim, alemdağ kim oluyor?



Lakin ufukları görünce yoksul

Dağ yerine kubbe yapmış İstanbul;

Kurşun şamdanlarda mumlar fildişi...

Ki pırıltıları sularda pul pul.

--------------------------------------------------------------------------------

DAĞLARA



Doruk beyaz, dere mavi;

Etekler, yeşil çuhadan..

Dağlar, koskoca dünyayı

İkiye böler ortadan...

Ki nesi kalır dünyanın

Dağları çeksen aradan?



Kartal, süzülür yuvadan;

Yuvası vardır kayadan.

Dağlarda kartopu diye

Birbirine ay atan

Kızlar... ki dudakları al...

Alları, değil boyadan.
Kaynak: ReformTürk http://www.reformturk.com/yazarlar-ve-sairler/22559-turk-klasikleri-yazarlari-ve-siirleri-42.html#post43081



Dağ uykulariyle mahmur

Yüzlerini, gün doğmadan,

Seyrederler, ya suyun ya

Ayın tuttuğu aynadan.



Yaratırken şu dünyayı

Yeri, göğüyle yaradan,

Dağı sahiden yaratmış,

Geri kalanı şakadan!

Kurtlarına helâl olsun

Ne alırlarsa ovadan!

DUA



Biz,kısık sesleriz... minareleri,

Sen,ezansız bırakma Allahım!

Ya çağır şurda bal yapanlarını,

Ya kovansız bırakma Allahım!

Mahyasızdır minareler... göğü de,

Kehkeşansız bırakma Allahım!

Müslümanlıkla yoğrulan yurdu,

Müslümansız bırakma Allahım!

Bize güç ver... cihad meydanını,

Pehlivansız bırakma Allahım!

Kahraman bekleyen yığınlarını,

Kahramansız bırakma Allah'ım!

Bilelim hasma karşı koymasını,

Bizi cansız bırakma Allah'ım!

Yarının yollarında yılları da,
Kaynak: ReformTürk http://www.reformturk.com/yazarlar-ve-sairler/22559-turk-klasikleri-yazarlari-ve-siirleri-42.html#post43082

Ramazansız bırakma Allah'ım!

Ya dağıt kimsesiz kalan sürünü,

Ya çobansız bırakma Allah'ım!

Bizi sen sevgisiz, susuz, havasız;

Ve vatansız bırakma Allah'ım!

Müslümanlıkla yoğrulan yurdu,

Müslümansız bırakma Allah'ım!

FETİH MARŞI



Yelkenler biçilecek, yelkenler dikilecek;

Dağlardan çektiriler, kalyonlar çekilecek;

Kerpetenlerle surun dişleri sökülecek



Yürü, hala ne diye oyunda oynaştasın?

Fatihin İstanbulu fethettiği yaştasın.!
Kaynak: ReformTürk http://www.reformturk.com/yazarlar-ve-sairler/22559-turk-klasikleri-yazarlari-ve-siirleri-42.html#post43083



Sen de geçebilirsin yardan, anadan, serden....

Senin de destanını okuyalım ezberden...

Haberin yok gibidir taşıdığın değerden...



Elde sensin, dilde sen, gönüldesin baştasın...

Fatihin İstanbulu fethettiği yaştasın.!



Yüzüne çarpmak gerek zamanenin fendini...

Göster: Kabaran sular nasıl yıkar bendini?

Küçük görme, hor görme, delikanlım kendini



Şu kırık abideyi yükseltecek taştasın;

Fatihin İstanbulu fethettiği yaştasın.!



Bu kitaplar Fatihtir, Selimdir, Süleymandır.

Şu mihrap Sinanüddin, şu minare Sinandır.

Haydi artık uyuyan destanını uyandır.!



Bilmem, neden gündelik işlerle telaştasın

Kızım, sen de Fatihler doğuracak yaştasın.!



Delikanlım, işaret aldığın gün atandan

Yürüyeceksin... Millet yürüyecek arkandan!

Sana selam getirdim Ulubatlı Hasandan....



Sen ki burçlara bayrak olacak kumaştasın;

Fatihin İstanbulu fethettiği yaştasın.!



Bırak, bozuk saatler yalan yanlış işlesin!

Çelebiler çekilip haremlerde kışlasın!

Yürü aslanım, fetih hazırlığı başlasın...



Yürü, hala ne diye kendinle savaştasın?

Fatihin İstanbulu fethettiği yaştasın.!

İNANMAK



Bardaktan seni içmek

Seni teneffüs etmek havada...
Kaynak: ReformTürk http://www.reformturk.com/yazarlar-ve-sairler/22559-turk-klasikleri-yazarlari-ve-siirleri-42.html#post43084

Dolaşmak, dolaşmak sana dönmek

Seni bulmak yuvada...



Yolumuzda aylar, yıllar

Basamak basamak...

Basamakların çıkamadığı yere

Kanatlarınla çıkmak...



Boşaltmak takvimden günleri

Günlerin üstünden yollara bakmak

Rüzgarla esmek, sularla akmak...



Baharı yollamak yollara

Alıkoymak bir nisanın tadını...

Dışarda herkes gibi seslenmek sana

Ve koynunda söylemek asıl adını...



İnanmak, inanmak, inanmak

Ninnilerinle uyuyup, türkülerinle uyanmak...

KANATLAR



Yaşamaktan mı yorgunum,bilmem

Seni günlerce beklemekten mi?

Yine yoldan geyik geyik sekişin

Gün sönerken mi,ay batarken mi?



Söyle: Memnun musun uzaklarda

Yuvan aydın gönülcüğün şen mi?



Yine kalsın mı, dizlerimde başın

Yine koynumda can çekişsen mi...

Kim sorar, ey hayat, kim düşünür

Ki vakit geç mi yoksa erken mi?



Söyle: Memnun musun uzaklarda

Yuvan aydın gönülcüğün şen mi?



Gökte kanatlar bizimdi... bilmezdik

Bu hafiflik kanat mı yelken mi;
Kaynak: ReformTürk http://www.reformturk.com/yazarlar-ve-sairler/22559-turk-klasikleri-yazarlari-ve-siirleri-42.html#post43085

Anlamaz, anlamazdık Allahım

Böyle yekpare can mıyız ten mi?



Söyle: Memnun musun uzaklarda

Yuvan aydın gönülcüğün şen mi?



Bilemem: Gizli gizli'gel'dediğin

Başka bir aşina mıdır, ben mi;

Kadehinden mi sarhoşum hala

Kadahlerinden mi?



Söyle: Memnun musun uzaklarda

Yuvan aydın gönülcüğün şen mi?

KUBBELER



Dün başlar seferber, eller seferber;

Kurşun eritildi, mermer çekildi.

Bunlar, bu kubbeler, bu minareler

Akçayla olacak işler değildi.



Böyle bir gemide yendi suyu NUH.

Ve bu yelkenlerde kanatlandı RUH.



Taşıtıp kalyonla pırlanta, inci

Abide haline koydu sevinci

Gergefle işleyip bir inci sultan

Ki çiçek verirdi saksıya koysan,



Bulabildinse ey yolcu yerini

Hepsinin alnında altından bir ay.

Seyret İstanbulun camilerini

Minare minare, kubbe kubbe say!



Açılır masmavi burda gökyüzü,

Gümüşten sütunlar üstünde durur...

Kimin gölgesi dinlenir yerde,

Kiminin beyazı sulara vurur.



Allaha giden yol buralardadır,

Kapılar açılır şerefelerden,

Burdan uğurlanır mubarek aylar,

Bayram burda başlar arifelerden.



Mihraplar, kemerler, kubbeler yapmış,

Sultanı, çerisi, piri, veziri,

Nesilden nesile ***ürsün diye

Kanatlar üstünde şanlı Tekbiri.



Nice başbuğların açtığı yerde:

Biri yardan geçmiş,öteki serden,

Yolcular gidiyor yarına doğru,

Kafile kafile bu köprülerden.



Kuşun uçuş, gülün açış saati,

Tanrının fermanı yüce kubbede

Duyulur uyanık Fatihin 'Uyan!'

Dediği uzaktan Sultan Ahmede.



Diken dikmiş, yakan yakmış mumunu,

Şamdanlar şamdanlar, ulu şamdanlar.

Ki aydınlığıyla, asırlar boyu

Yolunu bulurdu yolda kalanlar.



Burda kubbe, kemer ve mihrap olmuş,

O kıvrak şekli ki serhadde yaydı;

Atlas bayrakların dalgalarında

Rüzgarla öpüşen ince bir aydı.



Kimi yıkanırdı şadırvanlarda

Tekbire HU HU katıyor kimi;

Beyazıt önünden güvercinlerin

İncidir yemi...



Söyleyin ey nazlı haber kuşları:

Tuna boylarından müjde geldi mi?



Uzaklarda kırık minarelerden

Gökte bir kapıyı vurur leylekler;

Bir gün açılacak o büyük kapı

Ve kanatlar yere inmeyecekler.



Taraf taraf, kol kol şu yamaçlardan

Açtıkça fetihler tarihi Türkün

Kubbeler erecek bir gün murada

Ve minareler dal verecek bir gün.



Geçerken altından bu loş kemerin

Menekşe menekşe gül güldür içi..

Kapanmaz kapısı Allah evinin

Ki beş vakit gürül gürüldür içi.



Çinliler çinliler taze çinliler:

Boyası göz nuru, fırçası kirpik...

Ey sanat ' Kuruyan dallarımıza

Bir yeşil yaprak ver ' demeye geldik.



Biri hattın; biri mermerin, tuncun,

Kurşunun sırrını aramış bulmuş;

Yesari elinde 'Lafza-i Celal'

Sinan'da kubbeyle minare olmuş.



İşte bir kubbe ki söyler saati...

Yolcu ilk, dalgalar son cemaati,

Mavidir çinisi, yenidir adı;

Mermerini sisler karartamadı.



Şahzade, Laleli, Haseki Sultan...

Hepsinin üstünde Süleymaniye...

Süleymaniyeden, Ayasofyadan

Yollar iner dal dal Yenicamiye.



Yelken yelken, seren seren geiler;

Yamaçta, kıyıda, yolda Camiler,

Bu Horasan, mermer kurşun dağları

Omuzunda taşıdığı çağları.



Taşıyacak daha çağlar boyunca

Ve yer çekmeyecek, yere koyunca.

Yolları arkada bırakan hızla;

Kanatlarımızla, atlarımızla

Aşarken toprağı, taşı, denizi

Bu kurşun memeler emzirdi bizi.



Böyle bir gemide, yendi suyu Nuh...
Kaynak: ReformTürk http://www.reformturk.com/yazarlar-ve-sairler/22559-turk-klasikleri-yazarlari-ve-siirleri-42.html#post43086

Ve bu yelkenlerde, kanatlandı Ruh...

KUBBE-İ HADRA



Kimi, boşlukta sızar asude;

Kimi, bekler gecelerden seheri..

Farkı yoktur gecenin gündüzden,

Ne çıkar yanmasa ufkun feneri

Tunç taslarda içerler kaderi

Bu ecel şerbetinin bekrileri.

Kim bilir, belki giden yolcuların

Bu sefer son seferi

Sisli gözlerde cihetler silinir,

Kimsenin kimseden olmaz haberi

Ne semavatı görürler, ne yeri

Bu ecel şerbetinin bekrileri.

İçlerinden biri vardır ki aba

Bilerek sırtına çekmiş kederi

Yolda lakin onu dimdik yürütür
Kaynak: ReformTürk http://www.reformturk.com/yazarlar-ve-sairler/22559-turk-klasikleri-yazarlari-ve-siirleri-42.html#post43087

Belde imanının altın kemeri

Gecenin, gölgelerin şaheseri

Bu ecel şerbetinin bekrileri.

Seslenir da’veti bir meçhulün;

Bir nida der: İleri!

Ki nihayet bir ilahi gecenin

Kapısından süzülürler içeri

Ve aşarlar o karanlık kemeri

Bu ecel şerbetinin bekrileri

MARŞ



Gök mavi, başak sarışın...

Tadı ne güzel barışın.

Karları ılık olacak

Yarın yuvalarda kışın.



On altı yaş kucağına

Koşabilir yirmi yaşın

Kanatları üzerinde

Aşkın, dileğin, alkışın.



Gök mavi, başak sarışın...

Tadı ne güzel barışın!
Kaynak: ReformTürk http://www.reformturk.com/yazarlar-ve-sairler/22559-turk-klasikleri-yazarlari-ve-siirleri-42.html#post43088

Fakat senin on savaşa

Değer, ey yurt, bir karışın!