HAYIR



bu döşeği sen mi serdin elin dert görmesin ana

ana uyuyacağım ninni çağır danalar girsin bostana

çetin bir yörük kızı hoyrat murat dağı'ndan

bir papatya getirsin bir gelincik getirsin

elimden tutsun beni metristepe'ye ***ürsün

gönlümce bir hu diyeyim hısımım ali osman'a

yamacına yöresine rüzgarlı camlar dikeyim



bu hosşerimi sen mi ettin eline sağlık ana

ana lokma dökelim aşure kaynatalım

hayır dağıtalım hayır ali osman dayıma

ördüğün bu çorabı sağlıcakla giyiyorsam

tuzladığın bu ayranı afiyetle içiyorsam

tuttuğun bu yoğurdu yoğurduğun bu ekmegi

kaynattığın bu bulguru çalakaşık yiyorsam

etime ve sütüme ineğimin ıslıklı memelerine

kabıma kaçağıma toprağıma bu benim diyebiliyorsam
Kaynak: ReformTürk http://www.reformturk.com/yazarlar-ve-sairler/22559-turk-klasikleri-yazarlari-ve-siirleri-post42924.html

ali osman dayımın yoksul yüreği bunun bedeli



metristepe göğüne uğru yıldız uğramaya

ana bu benim yüreğim hısımım ali osman'ın yüreği

HER SABAH, YANILMAK! ..



sabah olmak her gece kolay mı sanırsınız

bulutları dağıtıp güneş olarak doğmak

denizle gök arasında çiy yorgunu şehre

kurşun kubbeleri buğulu minareleri ıslak

soğuk bir trenden inmiştiniz / yalnızdınız



bilmem kaçıncı defadır / yine yanılmıştınız
Kaynak: ReformTürk http://www.reformturk.com/yazarlar-ve-sairler/22559-turk-klasikleri-yazarlari-ve-siirleri-post42925.html



hiç uyumamıştınız / gözleriniz yanıyordu

yolculuk sanki bitmemişti / birdenbire

kendinizi vagonda unuttuğunuzu sandınız

sanki katar soluk soluğa tırmanıyordu

dumanlı rampaları / bir kılıç gibi çıplak

tiz çığlıklarıyla aydınlığı doğrayarak



bilmem kaçıncı defadır / yine yanıldınız



jilet mavisi bir kadın elinde purosu

değdiği yer açılıyor çok fena keskin

kim olduğunu bilen yok / işin doğrusu

yüzünü kaybetmiş aynalarda arıyordu

amerikan bara tünemiş sek vodka içiyor

geçmişinden rusça bir şarkı arayarak

sarhoş olmamak en büyük korkusu



bilmem kaçıncı defadır / yine yanıldınız



elbet en kötüsü sokaklarda tutuklanmak

hani bir kere iki yanınızda iki sivil polis

beyoğlu'ndan çekilip nasıl koparılmıştınız

nabız gibi vuran o kötü ve karanlık his

yakanızı hala bırakmadı asla bırakmayacak



bilmem kaçıncı defadır / yine yanıldınız

HERŞEYİ BİRDEN İSTEMEK



o kitabı da okudum bitirdim

hani o genç kızın beni unuttuğu

bir ara fena halde fikrindeydim

dudağındaki nem gözündeki buğu



durmadan hayal değiştiriyorduk

çetrefil bir hayat herkesin korktuğu

kaderlerimiz kalındı sevinçlerimiz çabuk

yaşamadan dağılıyor yarısından çoğu



erteleyip durduk suç ortalığımızı

asıl mutluluğun içinde bulunduğu

bazı ben yalnıştım o yalnıştı bazı

çünkü gecikmenin ağır yorgunluğu



yanıldığımız herşeyi birden istemekti

isteği gerçekleştirmez isteğin yoğunluğu
Kaynak: ReformTürk http://www.reformturk.com/yazarlar-ve-sairler/22559-turk-klasikleri-yazarlari-ve-siirleri-post42926.html

ihtiyaç başka bir boyuta geçmekti

devreden çıkarıp gereksiz sorumluluğu



tekrar loş yalnızlıkların en dibindeyim

sararmış yaprakların usulca savrulduğu

köprüler yıkıldı artık kendimleyim

parmak uçlarımda ölümün soğukluğu

İHTİYARLAR BALLADI
Kaynak: ReformTürk http://www.reformturk.com/yazarlar-ve-sairler/22559-turk-klasikleri-yazarlari-ve-siirleri-post42927.html



onlara ün mü gelir bazı bir ses mi duyarlar

yumuşak bir kedere ufalır bakışları

idam mahkûmlarıdır aslında ihtiyarlar

ölüme koşullanmış bütün davranışları

yorgun öksürükleri oturup kalkışları

yaşayıp durmaktan gizlice utanırlar

her gece artık gitmek vaktidir sanırlar

geçmiş günlerinden bir destek aranırlar

uysal bir gülümseme tek sızlanışları

idam mahkûmlarıdır aslında ihtiyarlar

ölüme koşullanmış bütün davranışları

İKİNİZDEN HANGİNİZ



ikinizden hanginizin

saçları gece laciverdi siyah

yıldız tozundan ışıltılı

ve zengin



bakır çalığı gözleri

derin

yer yer

eflatuna çalıyor



ikinizden hanginizin

nemli dudakları fuschia

kirpikleri kaşlarına dolaşık

ağzı fena halde aşık

başladığı her öpüşte kalıyor



ikinizden hanginizin

neyi noksan neyi fazla

ikinizden hanginize sorsan
Kaynak: ReformTürk http://www.reformturk.com/yazarlar-ve-sairler/22559-turk-klasikleri-yazarlari-ve-siirleri-post42928.html

her defasında

kendisini ötekisi sanıyor

çok fena aldanıyor



sahi siz

hanginiz

hanginizsiniz

IŞIK MEZARLIĞI



Kaynak: ReformTürk http://www.reformturk.com/yazarlar-ve-sairler/22559-turk-klasikleri-yazarlari-ve-siirleri-post42930.html
birden demir kuşlar fazla şehir

demir ağaçların tamamladığı

yeşilden sarıya gözleri değişir

gagaları kırmızı neon yaprağı

asmalımesçit'te dolmuş durağı

yarı gece açıkça geçilmiştir

meçhul kaatillerin bıraktığı

bir silah gibi parlıyor şiir



uykusuzlukların ateş aldığı

gece barlarında içkiler zehir

kınından çıkar öfke bıçağı

sabaha karşı cinayet işlenir

öle kim aslında öldüren midir

besbelli hiç anlaşılamayacağı

karakolda intihara heveslenir

bir acil serviste hazır yatağı



korku yalnızlığın gelişmesidir

gece hiç kimsenin kurtulamadığı

ay şimşek mavisi belirmiştir

bıçak parıltısıyla yalar sokağı

sarhoş bir fahişenin ağladığı

gözlerinde kahır birikmiştir

sevdiği itlerin farkına varmadığı

parasını yiyorlar allah bilir



geceleyin beyoğlu ışık mezarlığı

ISSIZLIĞIN ÇIĞLIĞI



cam ipliğinden sıkı dokunmuştur

kristal vitrindeki bu loş kadın

soğuk tenhalığında kaşları alnının

ince bir hayretle sanki donmuştur

yansımaları sokağa vurmuştur

kafasındaki müstehcen dazlaklığın

sedef boşluğunda aralık ağzının

sevişmelere çağrısı korkunçtur



taşralı bir 'köpek' buna tutulmuştur

simsiyah bir ünlem önünde camların

her gece jiletle kazıyamadığın

kaç kere kaçırmayı filan kurmuştur
Kaynak: ReformTürk http://www.reformturk.com/yazarlar-ve-sairler/22559-turk-klasikleri-yazarlari-ve-siirleri-post42931.html

çünkü kadınlar gözünü korkutmuştur

kraliçesi budur yalnızlığın

ürettiği nilüfer iç bataklığının

cansız olmasından neler ummuştur



ıssızlık çığlığını şehirde unutmuştur

İSTANBUL AĞRISI



Kanatları parça parça bu ağustos geceleri

Yıldızlar kaynarken

Şangır şungur ayaklarımın dibine dökülen

Sen

Eğer yine İstanbul'san

Yine kan kopuklu cehennem sarmaşıkları büyüteceğim

Pançak pançak şiirler tüküreceğim

Demek yine ben

Limandaki direkler ormanında bütün bandıralar ayaklanıyor

Kapı önlerinde boyunlarını bükmüş tek tek kafiyeler

Yahudi sokaklarını aydınlatan Telaviv şarkıları

Mavi asfaltlara çökmüş

Diz bağlıyor

Eğer sen yine İstanbul'san

Kirli dudaklarını bulut bulut dudaklarıma uzatan

Sirkeci Garı'nda tren çığlıklarıyla bıçaklanıp

İntihar dumanları içindeki Haydarpaşa'dan

Anadolu üstlerine bakıp bakıp

Ağlayan

Sen eğer yine İstanbul'san

Aldanmıyorsam

Yakaları karanfilli ....... eğer beni aldatmıyorsa

Kulaklarımdan kan fışkırıncaya kadar

Yine senin emrindeyim

Utanmasam

Gözlerimi damla damla kadehime damlatarak

Kendimi yani şu bildiğim Atilla İlhan'i

Zehirleyebilirim

Sonbahar karanlıklari tuttu tutacak

Tarlabaşı pansiyonlarında bekarlar buğulanıyor

İmtihan çığlıkları yükseliyor üniversite'den

Tophane İskelesi'nde diesel kamyonları sarhoş

Direksiyonlarının koynuna girmiş biçkin soförler

Uykusuz dalgalanıyor

Ulan İstanbul sen misin

Senin ellerin mi bu eller

Ulan bu gemiler senin gemilerin mi

Minarelerini kürdan gibi dişlerinin arasında

Liman liman ***üren

Ulan bu mazot tüküren bu dövmeli gemiler senin mi

Akşamlar yassıldıkça neden böyle devleşiyorlar

Neden durmaksızın imdat kıvilcımlari fışkırıyor

Antenlerinden

Neden

Peki İstanbul ya ben

Ya mısralarını dört renkli duvar afişleri gibi boy boy

Gümrük duvarlarına yapıştıran yolcu abbas

Ya benim kahrım

Ya senin ağrın

Ağır kabaralarınla uykularımı ezerek deliksiz yaşattığın

Çaresiz zehirler kusan çılgın bir yılan gibi
Kaynak: ReformTürk http://www.reformturk.com/yazarlar-ve-sairler/22559-turk-klasikleri-yazarlari-ve-siirleri-post42932.html

Burgu burgu içime boşalttığın

O senin ağrın

O senin

Eğer sen yine İstanbul'san

Yanılmıyorsam

Koltuğumun altında eski bir kitap diye ***ürmek istediğim

Sicilyalı balıkçılara Marsilyalı dok işçilerine

Satır satır okumak istediğim

Sen

Eğer yine İstanbul'san

Eğer senin ağrınsa iğneli beşik gibi her tarafımda hissettiğim

Ulan yine sen kazandın İstanbul

Sen kazandın ben yenildim

Kulaklarımdan kan fışkırıncaya kadar

Yine emrindeyim

Ölsem yalnız kalsam cüzdanım kaybolsa

Parasız kalsam tenhalarda kalsam çarpılsam

Hiç bir gün hiçbir postacı kapımı çalmasa

Yanılmıyorsam

Sen eğer yine İstanbul'san

Senin ıslıklarınsa kulaklarıma saplanan bu ıslıklar

Gözbebeklerimde gezegenler gibi dönen yalnızlığımdan

Bir tekmede kapılarını kırıp çıktım demektir

Ulan bunu sen de bilirsin İstanbul

Kaç kere yazdım kimbilir

Kaç kere kirpiklerimiz kasaturalara dönmüş diken diken

1949 Eylül'ünde birader mirc ve ben

Sokaklarında mohikanlar gibi ateş yaktık

Sana taptık ulan

Unuttun mu

Sana taptık.

JİLET YİYEN KIZ



o kızı nerede nasıl görsem

aklımı başımdan alır ağzı

saçları şıra köpüğü desem
Kaynak: ReformTürk http://www.reformturk.com/yazarlar-ve-sairler/22559-turk-klasikleri-yazarlari-ve-siirleri-post42933.html

kaşları bıçak izi kırmızı



yakut pulları mı? bu ne görkem

kanlı gözbebeklerindeki yazı

beni nasıl büyüledi bilmem

kirpikleri örümcek kırmızı



kızıl demirden bir ünlem

salınması yangın yalnızı

korkmasam öpmeye eğilsem

dişleri elektrik kırmızı



çarpılmışım başım sersem

sevdim jilet yiyen kızı

göğsündeki kumrulara değsem

gagaları zehirli kırmızı



gece gündüz tek düşüncem

kasıklarımdaki ince sızı

artık kimseyle sevişemem

anladım sevişmek kırmızı



jilet yiyen kız merih'li gecem

birlikte bulacağız belâmızı

sonumuz kuşkusuz cehennem

kırmızı kırmızı kırmızı

KADINLAR SONBAHAR



Kadınlar sonbahar yapraklarını dökmeye başlar

Titrek dudaklarında sarışın bir keder

Nabız kaybolur kan susar dolaşım yavaşlar

Sisli bir nebuloz gökte yazılmamış şiirler



Dargın sevgililer yalnızlıklarına uzaklaşıyor



Anlaşılmaz çoçukluğun ortaokullarından ders zilleri

Kilitli defterlerde kurutulmuş menekşeler

Tehlikeli yolculukların kanat çırpan mendilleri

Sazdan saza azalan hicranlı köçekçeler



Dünkü delikanlıları yaşlılığa taşıyor



Eylül şehirleri yağmurlu gürültülerle alır yerlerini

Deniz kahvelerinde son kadehlerde bulutlar birikir

Ilık bir aydınlıkla yıkayıp yorgun ellerini

Görgülü ihtiyarlar bir bir ortalıktan çekilir

Kaynak: ReformTürk http://www.reformturk.com/yazarlar-ve-sairler/22559-turk-klasikleri-yazarlari-ve-siirleri-post42934.html


Yaşlandıkça insan dünya başkalaşıyor.