Türk Klasikleri Yazarları ve Şiirleri

BEŞİKTEN MEZARA KADAR



Seni istakbal için önce gelmek cihana,

Ve başkasınan almak sonra geliş müjdeni.

Bir nefes dinlemeden yıllarca koşmak sana,

Aramak her tarafta... Bulmamak asla seni.



Suda, rüzgarda,kuşta senin sedanı duyup

Seni beyaz çiçekli dallar içinde sanmak.

Vuslatın rüyasını görmek üzre uyuyup

Hasretin azabına ermek için uyanmak.



Başka bir şekle koymak her gün güzel yüzünü,

Boyamak gözlerini bir siyah, bir maviye.

Tek seni hayal için süzerek batan günü,

Gece mahtaba dalmak, sen de dalmışsın diye.



Seni anlatmak üzre yazıp her gün bir gazel

Geçirmek ömrü yalnız sana dair eserle.

Saçlarını çözerek hulya dizinde, tel tel,

Bugün güllerle örmek, yarın menekşelerle...



Tesadüf ümidinin bittiği müşiş anda

Dudağa kanla çizmek yeniden tebessümü:

Seni istikbal için artık öbür cihanda,

Dosta el sallar gibi, davet etmek ölümü.

BİZİM MEMLEKET



İçimden tanırım ben o illeri

Onlar ki zahirde viran olurlar

Ardıçlı dağları çamlı belleri

Aşanlar Şirin'e hayran olurlar



Dökülür köpüklü sular yarından

Baharlar yaratır kışın karında

İçenler sihirli pınarlarında

Şöyle bir silkinir ceylan olurlar



Başı boş kırlara salar tayını

Elinden düşürmez okla yayını

Aklına getirmez zafer payını

Memleket yolunda kurban olurlar

CENNET VE CEHENNEM



Bu akşam bilmediğim bir âlem içindeyim,

Ya rüyada bir seyyah, ya semavi Çin'deyim,

Bir orman yangınıyle kızardı karşı dağlar,

Taraf taraf tutuştu meş'aleler, çırağlar,

Bir renge girdi eşya günün altın tasında,

Bu kızıl kâinatın gezerken ortasında.

Birden alev alıyor düşünceler, duygular,

Ateştir burda hattâ ateşe düşman sular...

Burda her göz ateştir, her gönül ateşperest,

Ateş vermiş çizdiği esere bir çiredest!



Duyuyorum bu akşam, din gibi, sevda gibi,

Ne duyarsa içinden bir Mecûsi rahibi:

Andırıyor hisarlar birer tütsü kabını,

Leylekler ezberliyor Zerdüşt'ün kitabını,

Benziyor bir mermere alnını koyan dere

Bu ateş mabedinde bir ateşten ejdere.



Parlıyor bir damla kan çamların sorgucunda

Birer kâğıt fenerdir meyveler dal ucunda,

Gördüm, sihirbaz gibi geçtiğini üç kızın

Bu ateş âleminin içinden yanmaksızın! ...

Sandım, ömrüm bitecek, bitmeyecek bu yanma! ...

ÇOBAN ÇEŞMESİ



Derinden derine ırmaklar ağlar,

Uzaktan uzağa çoban çeşmesi,

Ey suyun sesinden anlıyan bağlar,

Ne söyler su dağa çoban çeşmesi.



'Göynünü Şirin'in aşkı sarınca

Yol almış hayatın ufuklarınca,

O hızla dagları Ferhat yarınca

Başlamış akmağa çoban çeşmesi...'



O zaman başından aşkındı derdi,

Mermeri oyardı, taşı delerdi.

Kaç yanık yolcuya soğuk su verdi.

Değdi kaç dudağa çoban çeşmesi.



Vefasız Aslı'ya yol gösteren bu,

Kerem'in sazına cevap veren bu,

Kuruyan gözlere yaş gönderen bu...

Sızmadı toprağa çoban çeşmesi.



Leyla gelin oldu, Mecnun mezarda,

Bir susuz yolcu yok şimdi dağlarda,

Ateşten kızaran bir gül ararda,

Gezer bağdan bağa çoban çeşmesi,



Ne şair yaş döker, ne aşık ağlar,

Tarihe karıştı eski sevdalar.

Beyhude seslenir, beyhude çağlar,

Bir sola, bir sağa çoban çeşmesi...

DAĞLAR



Yaslanır bir buluttan bir buluta başınız,

Gövdeniz Tanrım gibi gökte yaşardı,dağlar!

Engin kanatlı kuşlar olmasa yoldaşınız

Tepenizden bir güneş,bir ay aşardı,dağlar!



Kalbini göstermese göğsünün yırtığından,

Yol mu bulurdu Kerem kurduğunuz yığından?

Cihangirler hızını göklerden aldığından

Üstünüzden sel gibi ufka taşardı,dağlar!



Siz,ki yalnız kahraman geldi mi geç derdiniz,

Yalnız ulu canlara karşı baş eğerdiniz,

Nasıl oldu o soysuz kıza geçit verdiniz,

O taş yürek bu işi nasıl başardı,dağlar?...

DAVET



Seni ben bekliyorum göğsüm açık, bağrım açık;

Hançer ol göğsüme saplan, ecel ol karşıma çık.



Çalmamış madem ki bir gece felekten gönlüm;

Gelecek bari elinden gelsin dilerim ölüm.

Toprağın rengi kanımdan kızarırken yer yer;

Uzanıp sapsarı, son busemi koymazsam eğer;

Obenim kalbimi göğsümden ayırmış çeliğe.

gezsin ismim yedi kat gökte kahpe diye.

Beni mahfetmeden alemde obiğane duruş;

Bana sal yalvarırım pençeni, ey yırtıcı kuş.



İşte ben bekliyorum göğsüm açık, bağrım açık;

Hançer ol göğsüme saplan, ecel ol karşıma çık.

ERİYEN ADAM



Gözlerim gözlerinde dinlenirken eriyor,

Eriyor yaklaşırken dudağına dudağım.

Zerrelerim çözülmüş gibi sesler veriyor,

Ben sıcak bir denize inen buzdan bir dağım.



Yanında damla damla bittiğimi duyarım,

Yoklarım yerinde mi yüzüm,alnım,saçlarım?

Bir göğüs geçirerek derim ki: 'Yine varım,

Fakat bir rüya gibi şimdi kaybolacağım'



Bir gün,için içimde neyim varsa alacak,

Varlığım bir su olup kabından boşalacak,

Benden nişan olarak kucağında kalacak

Boş bir yığın: Elbisem, gömleğim, boyunbağım.

FİRARİ



Sana çirkin dediler, düşmanı oldum güzelin

Sana kafir dediler, diş biledim Hak'ka bile

Topladın saçtığı altınları yüzlerce elin

Kahpelendin de garez bağladım ahlaka bile.



Sana çirkin demedim ben, kafir demedim

Bence dinin gibi küfrün de mukaddesti senin

Yaşadın beş sene kalbimde, misafir demedim

Bu firar aklına nereden, ne zaman esti senin.



Zülfünün yay gibi kuvvetli çelik tellerine

Takılan gönlüm asırlarca peşinden gidecek.

Sen bir ahu gibi dağdan dağa kaçsan da yine

Seni aşkım canavarlar gibi takip edecek.

GENÇLİK



Anlattı erenler: Bir bahar değil,

Aşıkın ömründe bin bahar varmış.

Hicranla ağaran bu saçlar değil,

Savgisiz kalan kalb ihtiyarlarmış...



Sorardım sırrını hiç düşünmeden:

'Bu fani gönlümün sevinci neden?'

Beni günden güne meğer genç eden

Daima değişen maceralarmış!



Gönlümde kovalar eskiden beri

Sarışın kumralı, kumral esmeri.

Dolmadan boşalmaz birinin yeri.

Gönlümde, anladım, her dem baharmış.

GÖNÜL



Bağından her güzel bir gül seçerdi,

Bundan mı sarardın soldun, ey gönül?

Kadınlar geçerdi,kızlar geçerdi,

Bir zaman aşk için yoldun, ey gönül!



Dünyaya baksan da gülümser gibi

Uzuyor hayatın bir keder gibi,

Ellerde dolaşan kadehler gibi

Yıllarca boşaldın, doldun, ey gönül!



Çare yok,matemin çok derinse de,

Hasretin tükenmez yaşın dinse de.

Gençliği hoş geçti,eğlendinse de

Sanmam ki bahtiyar oldun, ey gönül!