Çavuş: Gelmeyelim Memet. Köyden asker almaya geldim. Düşman Çanakkale’ye dayandı. Seferberlik var. Gelmişken seni de bir göreyim dedim.

Mehmet: Seferberlik mi, ben de geleyim.

Çavuş: Ne desem ki Memedim. Ben iki asker için geldim amma, kendin bilirsin. Gitmek var,lakin belki dönmek olmaz.

Mehmet: Şunun lafına bak. Kaç yıl balkanda vuruştuk.ölümden korkan kim, bekleyin silahımı alıp geliyorum.

Çavuş: Gördün mü muhtar. Bu hep böyle. Balkanda da terhis ettikleri zaman illa yemene gidecem diye tutturduydu.

Mehmet: Hanım şu silahımı getir. Çanakkale’ye düşman dayanmış, ben harbe gidiyorum.

Elif: Gözün arkada kalmasın bey,bizi düşünme,var git düşman üstüne...

Huriye ana: Kalır mı elbette benim oğlum. Ben onu ak sütümle büyüttüm. Durma oğul, var yetiş. Babanda

Rus harbinde şehit oldu. Şehit oğluna durmak yaraşmaz.

Mehmet: Ana hakkını helal et. Gidip de dönmemek var. Elifim sana emanet.
--------eşiyle ve annesiyle helalleşir,dışarı çıkarlar-------

Recep kayınço: Enişte ben de geleyim, ne olur beni de götürün.

Muhtar: Ulen Recep, sen daha küçüksün oğlum.sen evde kal, evdekilere göz kulak olursun.

Huriye ana: Sen ne diyon muhtar. Vatan yolunda savaşın küçüğü büyüğü olur mu, varsın o da gelsin. Bize
göz kulak olmaya ne hacet. Daha ben ölmedim.

Recep kayınço: Ver elini öpeyim ana, inşallah şehit olursam, benim için sakın ağlama. Bil ki şehitler ölmez.
–huriye ananın ve yengesinin elini öper, ayrılırlar-

ÇOLAK HASAN: Şuraya bak çavuş. Ahmet tarladan geliyor. Aramaya gerek kalmadı.

----karşıdan Ahmet ile Zeynep gelmektedir.ellerinde çapa vardır,yanlarına gelince Ahmet selam verir.-

Kaynak: ReformTürk http://www.reformturk.com/piyesler/69660-canakkale-de-dugun.html#post134141
muhtar: Ahmet .çavuş sizi almaya gelmiş. Çanakkale için sefer emri çıkmış. Lakin bekleyecek vakit yok. Tez olman lazım.

Ahmet: Vatan için can feda muhtar. Hemen geliyom.-koşarak uzaklaşırlar.-eve gelince silahını kuşanır. Hanımının alnından öper. –Zeynep’im yavrumu sana,seni de Allah a emanet ediyorum. Hakkınızı helal edin.

Zeynep: Helal olsun yiğidim. –ayrılırlar, Ahmet ve Mustafa koşarak arkadaşlarının yanına gelir.yola çıkarlar.

(Sahne kapanır, Bu esnada fondan Çanakkale türküsü söylenir.-)

İKİNCİ SAHNE
GELİNLER HEP BERABER
Dilimiz tatlı, kınamız kutlu, şavaşımız mübarek olsun.
Zeynep/
kına yaktım,kekil kestim a komşular,
Gönül buruk lakin,çanakkaleyi arzular,
Mehmedime cephane taşısam yeter,
Vatan semasında bir dumanım tüter.

Elif /
ak duvaklar bölük,bölük büküle,
Şehitler örtüsü,ak duvaktır geline,
Düşman basmışken ak toprak üstüne,
Bize durmak yaraşmaz, baş koymuşuz ölüme.

Ayşe/
al kınadır ellerim,taze gelinim.
Yiğitler can verirken,ben nasıl gülerim
Baş ola yiğidim,yürüye düşman üstüne.
Vatan sevdası bu,bin canım olsa yine veririm.

Zeynep/
çanakkale candan öte davamdır,
Düşman dururken,bize uyku haramdır.

Elif/
bayrak için kan vermeye gittiler.

Zeynep.- vatan için can vermeye gittiler.

Ayşe/ cennet yoluna baş koymaya gittiler.

GELİNLER BERABER
Gittiler de,şahadete erdiler.

Zeynep/
toprak namustur,adıdır vatan.
Boşuna mı can verdi,binlerce kefensiz yatan.

Ayşe/
o vatan ki,ana yurdum,ata yurdum
Bin canım versem, yine feda olurdum.

Elif/
bu topraklar öz be öz Türk ün yurdu verilmez,
Türk evladı canın verir,vatanını çiğnetmez.

(------------------perde kapanır,tekrar açılır.-------)
------sahnede askerler siper halindedir. Fondan silah sesleri gelmektedir.------


Çavuş- yiğitler,biliyorum mermimiz kalmadı. Lakin düşmana geçit vermemek gerek. Süngüden başka çaremiz yok. Hep birlikte şahadete kavuşacağız. Gün bugündür arkadaşlar. Son bir hücuma geçeceğiz. Haydi ya ALLAH.

(---hep birlikte hücuma geçerler, birer birer şehit olurlar.-fondan makber türküsü çalınır-)

Zeynep/ (sahneye girer, şehidinin yanına gelir)
aman deyip diz çökmeli tüm kafirler,
Türk ordusu olmalıdır muzaffer.
(söyledikten sonra şehidinin yanında diz çökerek kapanır)

Ayşe/
(sahneye girer, şehidinin yanına gelir)
ey bu toprak için can veren asker,
Gökten ecdad inip öpse,o pak alna değer.


(söyledikten sonra şehidinin yanında diz çökerek kapanır)

Elif/
------sahneye girer, şehidinin yanına gelir------

sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsın
Gömelim gel seni tarihe desem,sığmazsın.

--------söyledikten sonra şehidinin yanında diz çökerek kapanır------


Ayşe/ ---ayağa kalkar---

Yiğitler şehit oldu. Vatan yolunda yine şehit gerek..bizim de bu uğurda verilecek bir canımız var.Bugün bizim düğünümüz kuruldu.Şehidimin kanı,elimin kınası oldu. Durmayın bacılar, haydi düşman üstüne..

------ayşe şehidinin silahını alır ,hepbirlikte hücuma geçerler.şehit olurlar.------
----------fondaki müzikte fahir atakoğlu-----

---------iki çocuk kırmızı bezi açar, iki küçük çocuktan biri ay ı, diğeri yıldız ı, karşı köşelerden getirerek fondaki bezin önünde birleştirir, Türk Bayrağı oluşturulur......onuncu yıl marşıyla sahne kapanır..-----