SEN SEVMEKTEN NE ANLARSIN VEFASIZ

Sen gittin gideli her günüm dünden farklı güneş eskisi gibi aydınlatmıyor bu şehri.
Sen gideli alaboralara kurban ettik bu şehri, senin yoluna feda olan bu aciz ben gibi!..

Radyo da çıkan bir şarkı!
Tüm duygularımı alevlendirdi.Küle dönen ateşimi yeniden körükledi.


Neden mi

Beni yıkıma, hazimete uğratan o kafrolası sarkı,
O çalan şarkı senin bana yolladığın aşk-ı muhabbetinin hediyesiydi.

Her satırında sen, her melodisinde sen vardın.Şarkı sen ile bütünleşmiş, ruhumun en ücra köşelerine kadar işlemişti benden habersiz…Şarkı hala devam ediyor ve ben alaboralara yem olmuş bir kayık gibi, bu sevda denizinin azgın suları arasında en dibe batıyorum!
Of offf

Oysaki her şey ne kadar farklı olacaktı.
Hatırlıyor musun sen gece kuşu gibiydin.Gece senin evin, benimde yasam kaynağım olmuştu.Şimdi düşünüyorum da ne o şarkı ne de sen varsın bu matem dolu gecemde.Sadece geçmişi anımsatan, canımı acıtan o şarkı yankılanıyor gecemde.

Ne hakkın vardı ki bana bunu yapmaya söyle Allah’sız ne hakın vardı!
Gözlerin ah o gözlerin kimin bendinde kayboluyor.Ben yerine kim yarim , seni seviyorum diyorsun. Yerimi kim bilir kimlere verdin.

Özlüyor musun ben gibi, hasretim ile yanıyor musun.Söyle be vefasız söyle be vicdansız yanıyor musun …

Ben mi

Yanmak ne kelime alev oldum.Ateşle bütünleşip yananın oldum.Nerelerdesin şimdi, hangi gecenin sonunda, hangi yıldızın
Altında mehtaba eşlik ediyorsun.Dudağında hangi şarkıyı mırıldanıyorsun.Peki geç bunları en önemlisi şarkımızı hatırlıyor musun!..Sen ile bütünleşip seninle anlam kazanan o şarkıyı “hani bana konuşsana birtanem derdin ya” işte o malum kahrolası şarkıyı…

Sende duygu yok ki nasıl hatırlayacaksın öyle değil mi
Ben kimdim ki, senin için bir oyuncak,zaman eğlencesi öyle değil mi

Sana tek diyebileceğim evet sana acıyorum.Acizliğine çünkü o kutsal değeri, o aklının kavrayamadığı duyguyu, sevmeyi bilmeyen çoğu insan gibi sende acizsin.Sevmek kim sen kim be vefasız.Sen sevmekten ne anlarsın.Senin sevgi anlayışın, duygularını tatmin edebileceğin, bir engelde ardına bakmadan ansızın bırakıp gidebileceğin bir objeydi.

Bunu bana yapmayacaktın.Hani ya sen farklıydın.Erkek gibi erkektin, bilincindeydin adam gibi sevmenin çocuk değildin.Senın yaptığını çocuk yapmaz!

Ne oldu söylesene!..
Ne oldu erkekliğine. Sevgine.Erkeklik sevdiğim dediğini yarı yolda bırakmakmıydı be vefasız.Eğer öyleyse beni unutan seni unutmamakla kendime acı çektiren ben senden daha erkeğim.Çünkü sevmek nedir senden daha çok bilincindeyim.Ve gerekirse yoluna ölebilecek kadarda cesaretim var…