ŞAH İSMAİL

İran Safevi Devleti'nin kurucusu olan Şah İsmail 1487 yılında doğdu. Babası Şeyh Haydar Şirvan hükümdarı Ferruh Yesar ve ona yardım eden Akkoyunlu hükümdarı Yakup Bey'e karşı yaptığı savaşta öldü.
Üç yıl hapis hayatı yaşayan Şah İsmail esaretten kurtulduktan sonra mücadelelere girişti. 1500 yılına kadar süren bu mücadelelerden sonra Şah İsmail babasının katili Ferruh Yesar'ın üstüne yürüdü. Bakü'yü ele geçirdi ve 1502'de Akkoyunlu hükümdarı Elvend'i Nahçivan yakınlarında yenerek ülkesinin bir kısmını ele geçirdi. Buradan Tebriz'e giderek taç giydi ve "Şah" unvanını kazandı. 1502 kışını Tebriz'de geçiren Şah İsmail ilkbaharda Fars ve Irak'ı daha sonra da Acem hükümdarı Murad Bey'i yenerek Şiraz'ı aldı. 1507'de Erçiş Ahlat ve Bitlis'i de alarak Elbistan'a kadar ilerledi.
Kısa zamanda devletinin sınırlarını genişleten Şah İsmail iki güçlü rakiple karşı karşıya geldi. Bunlar doğuda Özbekler batıda Osmanlılardı. Şah İsmail Osmanlı Devletini yıkmak için Anadolu'yu karıştırmayı düşünüyordu. Osmanlı şehzadeleri arasındaki saltanat mücadelesinin yoğun olduğu bir dönemde Şah İsmail'in Anadolu'ya gönderdiği Nur Ali Halife kendisine katılan Türkmen süvarileri ile Tokat'a girdi. Burada Şah İsmail adına hutbe okuttu. Ayrıca Şahkulu'da Antalya'da bir isyan başlattı.
Yavuz Sultan Selim tahta geçince taht mücadeleleri bitti. Yavuz Sultan Selim ilk olarak Anadolu'daki Şah taraftarlarına karşı harekete geçti. Anadolu'daki Şah İsmail taraftarlarını ortadan kaldıran Yavuz Sultan Selim savaş hazırlığı yapmaya başladı. Hazırlıklarını tamamlayan Yavuz Sultan Selim 23 Ağustos 1515'de Çaldıran Ovası'nda yapılan savaşta Şah İsmail'i yendi. Bu yenilgiden sonra eski cesaretini kaybeden Şah İsmail günlerini ayrı ayrı şehirlerde geçirdi.
1524'de ölen Şah İsmail Erdebil'de Şeyh Safiyüddin'in yanına gömüldü.
Şair de olan Şah İsmail Hatâyî mahlasıyla Türkçe tasavvuf şiirleri yazdı.