1. Osmanlı demiryollarından, İtilaf Devletleri istifade edecekler ve Osmanlı ticaret gemileri müttefiklerin hizmetinde bulundurulacaktır.
2. İtilaf Devletleri, Osmanlı tersane ve limanlarındaki vasıtalardan istifade sağlayacaktır.
3. Toros Tünelleri, İtilaf Devletleri tarafından işgal olunacaktır.
4. İran içlerinde ve Kafkasya’da bulunan Osmanlı kuvvetleri işgal ettikleri yerlerden geri çekilecektir.
5. Hükümet haberleşmesi dışında, telsiz, telgraf ve kabloların denetimi, İtilaf Devletleri’ne geçecektir.
6. Askerî, ticarî ve denizle ilgili madde ve malzemelerin tahribi önlenecektir.
Kaynak: ReformTürk http://www.reformturk.com/lise-tarih-dersi/18109-mondros-ateskes-antlasmasi-post34999.html
7. İtilaf Devletleri kömür, mazot ve yağ maddelerini Türkiye’den temin edeceklerdir. (Bu maddelerden hiçbiri ihraç olunmayacaktır.)
8. Bütün demiryolları, İtilaf Devletleri’nin zabıtası tarafından kontrol altına alınacaktır.
9. Hicaz, Asir, Yemen, Suriye ve Irak’taki kuvvetler en yakın İtilaf Devletleri’nin kumandanlarına teslim olunacaktır.
10. Trablus ve Bingazi’deki Osmanlı subayları en yakın İtalyan garnizonuna teslim olacaktır.
11. Trablus ve Bingazi’deki Osmanlı işgali altında bulunan limanlar İtalyanlar’a teslim olunacaktır.
12. Asker ve sivil Alman ve Avusturya uyruğu, bir ay zarfında Osmanlı topraklarını terk edeceklerdir.
13. Gerek askerî teçhizatın teslimine, gerek Osmanlı ordusunun terhisine ve gerekse nakil vasıtalarının İtilaf Devletleri’ne teslimine dair verilecek herhangi bir emir derhal yerine getirilecektir.
14. İtilaf Devletleri adına bir murahhas, iaşe nezaretinde çalışarak, bu devletlerin ihtiyaçlarını temin edecek ve isteyeceği her malûmat kendisine verilecektir.
15. Osmanlı harp esirleri, İtilaf Devletleri nezdinde kalacaktır.
16. Osmanlı Hükûmeti, merkezî devletlerle bütün ilişkilerini kesecektir.
17. Altı vilâyet adı verilen yerlerde bir kargaşalık olursa, bu vilâyetlerin herhangi bir kısmının işgali hakkını İtilaf Devletleri haiz bulunacaklar.
Altı vilâyetten kasıt, Doğu Anadolu’da bulunan altı vilâyettir. Mütareke’de Ermenistan’a aidiyeti hakkında açıkça bir hüküm mevcut değilse de İtilaf Devletleri tarafından altı Ermeni vilâyeti olarak düşünülmektedir. Bilâhare Sevr Barış Antlaşması’nda da bu hususta hükümler mevcuttur.
Son madde, Ateşkes Antlaşmasının imza tarihi ile silâhlı çatışmanın kesildiği tarihi bildirmektedir.
Mondros Ateşkes Antlaşması, aslında Osmanlı Devleti’nin yıkılışını öngörüyordu. 7. madde, İtilaf Devletleri’ne Osmanlı İmparatorluğu’nun herhangi bir bölgesini, güvenliklerini tehdit edecek bir durum nedeni ile işgal hakkını tanıyordu. 24. madde de altı vilâyet adı verilen yerlerde kargaşalık çıktığı takdirde İtilaf Devletleri, buraları da işgal edeceklerdi. Ateşkesin İngilizce metninde, bu altı vilâyetten, altı Ermeni vilâyeti olarak bahsedilmesi, Osmanlı Devleti’nin toprakları üzerinde Ermeni Devleti kurulması hususunda İtilaf Devletleri’nin kesin kararı olduğunu gösteriyordu. Ateşkesin 5. maddesinde, hudutların korunması ve iç güvenliğin sağlanması dışında Osmanlı ordusunun terhisi öngörülmektedir. 16. ve 17. maddelerde ise, Osmanlı kuvvetlerinin İtilaf Devletleri kumandanlarına teslim olacağı belirtilmektedir. Kısaca Ateşkes Antlaşması imzalandığı anda, İtilaf Devletleri’nin işgali altında olan yerlerde bulunan Osmanlı kuvvetleri teslim olacaklar ve esir muamelesi göreceklerdir. En önemli konulardan bir tanesi 16. maddede yer alan Suriye ve Irak’taki sınırın tayinidir. Bu sınır tayini sorunu, Ateşkes Antlaşması’nın imzalanmasında bazı güçlüklere sebebiyet vermiştir.