SAHNE III-

Anlatıcı sahneye çıkar. Sahne yavaş yavaş aydınlanırken, arkada resimli dia gösterisi, önünde birbirlerine sarılan yüklerini almış köylüler görülür. Yüklerini sırtlarına vurup ağır ağır yürürler. Döner geriye bakarlar. Otururlar. Ağlaşırlar. Sonra yine kalkar yürürler. Sürekli birilerinin göç görüntüleri vardır diada. Önde ise göç eden köylüler vardır. Anlatıcı köylülere bakar. Sonra gözleri yaşarmıştır. Sahnenin en önüne doğru yürür ve konuşmaya başlar…


ANLATICI: İşte gidüyular. Nasılda gidüyular. Onlar topraklarunu, anularunu bırakuyular. Onlar elleruyle diktuklaru fidanu, elleruyla yaptuklaru evleru bırakuyular. Onlar bunca yılluk yaşamlarunu bırakuyular. Ama hiçbiru uzun uzun düşünmuyor. Çünkü biluyular ku onlarun bu giduşleru ışuk olacak, aydunluk olacak. Ülkenin yizu yarına dönucek… Onlar toprak insanlaru,topraktan gelen toprağa gider gibi gidiyorlar. Onların kalbinde sevda var, aşk var. Onlar vatana sevdalılar. Onlar kurtuluş savaşına can koyanlar, köy değiştirmekten mi korkarlar… Ne demiş ne güzel demiş Ulu Önder Atatürk… Köylü milletin efendisidir. O zaman bakın milletin efendileri gidiyorlar…
Kaynak: ReformTürk http://www.reformturk.com/showthread.php?p=109201

Fondan Karadeniz türküsü yükselir. Anlatıcı da gidenlere katılır ve sahneden ayrılır…


Yazan:Akın EZBERCİ


alıntıdır