KALBİM UNUT BU ŞİİRİ
Uğuldayan ve hep uğuldayan
bir orman kadar üşüyorum şimdi
yanlış rüzgârlar esiyor dallarımda
yanlış ve zehirli çiçekler açıyor
Kanımda kocaman gözleriyle bir çığlık

Su ve ses kadar beklediğim
ne kaldı geride, bilmiyorum
uzanıp uyumak istiyorum gölgeme
Kaynak: ReformTürk http://www.reformturk.com/sairlerden-siirler/25256-unlu-sairlerden-siirler.html#post47874
ve sarınmak o kocaman gözlerin
uğuldayan rüzgârlarına

Bir acıyı yaşarım ve zehrinden
çiçekler üretirim kömür karası
uçurum kadar bir yalnızlık
yaratırım kendime, atlarım
Anısı yoktur küçük rüzgârların

Yapraklarım yok artık kuşlarım yok
büsbütün viran oldu dağlarım
ezberimdeki türküler de savrulup gitti
ömrümün karşılığı kalmadı sesimde
sesimde yalnız ormanların gümbürtüsü

Yanlış, daha baştan yanlış
bir şiirdi bu, biliyorum
ve belki ömrümüzün yakın geçmişi
bu kadar doğruydu ancak, kimbilir
Kalbim unut bu şiiri


Ahmet TELLİ

Ay Karanlık

Maviye,
Maviye çalar gözlerin,
Yangın mavisine.
Rüzgarda asi,
Körsem,
Senden gayrısına yoksam,
Bozuksam,
Can benim, düş benim,
Ellere nesi?
Hadi gel,
Ay karanlık...

İtten aç,
Yılandan çıplak,
Vurgun ve bela
Gelip durmuşsam kapına
Var mı ki doymazlığım?
İlle de ille
Sevmelerim,
Sevmelerim gibisi?
Oturmuş yazıcılar
Fermanım yazar
N'olur gel,
Ay karanlık...

Dört yanım puşt zulası,
Dost yüzlü,
Dost gülücüklü
Cigaramdan yanar.
Alnım öperler,
Suskun, hayın, çiyansı.
Dört yanım puşt zulası,
Dönerim dönerim çıkmaz.
En leylim gecede ölesim tutmuş,
Kaynak: ReformTürk http://www.reformturk.com/sairlerden-siirler/25256-unlu-sairlerden-siirler.html#post47875
Etme gel,
Ay karanlık...

Ahmed Arif

ACIYLA ERİR , YÜZÜNE AŞIK ÇOCUK
Ne zaman yüzüne baksam
yalnızlığın o mutlu gerilimi

O öksüz göl hızla derinleşir
biliyorum ,acılarım hiç bitmeyecek ,
Kaynak: ReformTürk http://www.reformturk.com/sairlerden-siirler/25256-unlu-sairlerden-siirler.html#post47876
bu öyle bir yeşil

Ne zaman gözlerinin içine baksam , biliyorum
ikimizi de aşar ,o kapının ardındaki masal
bense yüreğimin bu hallerinden korkar , kalırım
bir hız trenine bindirilmiş küçük bir çocuk gibi
geçip giden yüzlerine bakar kalırım

Ömrün kısalığı çarpar camlara
ateş hızla yayılır içerilere

Akşam olur , evler dolar boşalır
acıyla erir , yüzüne aşık çocuk

Ne zaman gözlerinin içine baksam , bliyorum
İkimizi de aşar , o kapının ardındaki masal ...

Cezmi ERSÖZ

DESTAN

Durun kalabalıklar, bu cadde çıkmaz sokak!
Haykırsam, kollarımı makas gibi açarak:
Kaynak: ReformTürk http://www.reformturk.com/sairlerden-siirler/25256-unlu-sairlerden-siirler.html#post47877

Durun, durun, bir dünya iniyor tepemizden,
Çatırdılar geliyor karanlık kubbemizden,

Çekiyor tebeşirle yekun hattını afet;
Alevler içinde ev, üst katında ziyafet!

Durum diye bir laf var, buyrunuz size durum;
Bu toprak çirkef oldu, bu gökyüzü bodurum!

Bir şey koptu benden, şey, her şeyi tutan bir şey,
Benim adım bay Necip, babamınki Fazıl Bey;

Utanırdı burnunu göstermekten sütninem,
Kızımın gösterdiği, kefen bezine mahrem.

Ey tepetaklak ehram, başı üstünde bina;
Evde cinayet, tramvay arabasında zina!

Bir kitap sarayının bin dolusu iskambil;
Barajlar yıkan şarap, sebil üstüne sebil!

Ve ferman, kumardaki dört kıralın buyruğu;
Başkentler haritası, yerde sarhoş kusmuğu!

Geçenler geçti seni, uçtu pabucun dama,
Çatla Sodom-Gomore, patla Bizans ve Roma!

Öttür yem borusunu öttür, öttür, borazan!
Bitpazarında sattık, kalkamaz artık kazan!

Allahın on pulunu bakleye dursun on kul;
Bir kişiye tam dokuz, dokuz kişiye bir pul.

Bu taksimi kurt yapmaz kuzulara şah olsa;
Yaşasın, kefenimin kefili karaborsa!

Kubur faresi hayat, meselesiz, gerçeksiz;
Heykel destek üstünde, benim ruhum desteksiz.

Siyaset kavas, ilim köle, sanat ihtilaç;
Serbest, verem ve sıtma; mahpus, gümrükte ilaç.

Bülbüllere emir var: Lisan öğren vakvaktan;
Bahset tarih, balığın tırmandığı kavaktan!

Bak, arslan hakikate, ispinoz kafesinde;
Tartılan vatana bak, dalkavuk kafesinde!

Mezarda kan terliyor babamın iskeleti?
Ne yaptık, ne yaptılar mukaddes emaneti?

Ah, küçük hokkabazlık, sefil aynalı dolap;
Bir şapka, bir eldiven, bir maymun ve inkılap.

Necip Fazıl Kısakürek

Gözlerine Bakarken

Gözlerine bakarken
güneşli bir toprak kokusu vuruyor başıma,
bir buğday tarlasında, ekinlerin içinde
kayboluyorum...
Yeşil pırıltılarla uçsuz bucaksız bir uçurum,
Kaynak: ReformTürk http://www.reformturk.com/sairlerden-siirler/25256-unlu-sairlerden-siirler.html#post47878
durup dinlenmeden değişen ebedi madde gibi gözlerin:

sırrını her gün bir parça veren
fakat hiç bir zaman
büsbütün teslim olmayacak olan...

Nazım Hikmet Ran

GÖLGESİ

Hep bir gölgeyle saklandı yüzüm fark edilmedim
Kimi mutluluktan derdi kimi umutsuzluktan
Bense bilirdim senin gibi, yıllar öncesi
Alnımda seken bir kurşunun parlamasından
Alnımda seken o kurşunun
Beni hayata bağışlamasından

( Durur izi sol üst köşesinde alnımın
Yaşama atılmış bir çentik gibi )

Hep bir gölgeyle saklandı yüzüm fark edilmedim
Kaynak: ReformTürk http://www.reformturk.com/sairlerden-siirler/25256-unlu-sairlerden-siirler.html#post47879
Güneş doğudan doğardı sırtımı ona verirdim
Güneş batıdan batardı sırtımı ona verirdim
Tepede yükselirdi güneş her öğle vakti
Bir saçak altı bulur beklerdim
Uzasın diye gölgem - uzardı gölgem
Uzasın diye gölgem - uzardı gölgem

( Gölgem uzundur günahlarım gibi
gölgem uzundur günahlarım gibi )

Öyle de denir ki doğrudur :
Gölgesi uzun olur hayata kısa gelenlerin gövdesi .

İstemekle,
İnsanın başına gelmesi arasındaki fark! işte bu :
Hayata kısa kalan bir adamın uzun gölgesi ...

Tuğrul Asi BALKAR

Teşekkürler PrenSes Emeğine Sağlık ;)