Bir gün bir kozada küçük bir delik açıldı ve bir
adam bedenini bu küçücük delikten çıkarmaya çalışan
kelebeği saatlerce seyretti. Sonra kelebek sanki
daha fazla ilerlemek istemiyormuş gibi durdu.
Sanki ilerleyebileceği kadar ilerlemişti ve artık
daha fazla ilerleyemiyordu ve adam kelebeğe
yardım etmeye karar verdi. Eline bir makas aldı ve
kozayı keserek deliği büyüttü. Kelebek kolayca
dışarı çıktı. Fakat bedeni kocaman ve kanatları kuru ve
buruşuktu.

Adam kelebeği izlemeye devam etti çünkü zamanla
kanatlarının büyüyüp bedenini taşıyabilecek kadar
genişleyebileceğini umut ediyordu; fakat bu
olmadı! Gerçekte kelebek ömrünün geri kalanını
kocaman bedeni, kuru, buruşuk kanatları ile etrafta
sürünerek geçirdi. Uçmayı hiç başaramadı. Adamın bu
aceleci iyiliği içinde anlayamadığı, bu kısıtlayıcı
kozanın ve kelebeğin o küçücük delikten dışarı
çıkmak için verdiği mücadelenin kelebek için gerekli
olduğuydu çünkü bu yaşam sıvısının
kelebeğin bedeninden kanatlarına doğru akmasını
sağlamak için yaratılmış yoldu böylece kelebek kozadan
kurtulduğu anda uçmaya hazır olabilecekti.

Güç istedim...
Ve Rabbim beni güçlü yapmak için karşıma zorluklar
çıkardı.

Bilgelik istedim...
Ve Rabbim bana çözmek için sorunlar verdi.

Zenginlik istedim...
Ve Rabbim çalışmak için bana beyin ve güçlü kaslar
verdi.

Cesaret istedim...
Ve Rabbim üstesinden gelmem için bana tehlike verdi.

Sevgi istedim...
Ve Rabbim yardım etmem için bana sorunlu insanlar
verdi.

İyilik istedim...
Ve Rabbim bana fırsatlar verdi.
Kaynak: ReformTürk http://www.reformturk.com/hikayeler-yazilar/5761-kelebegin-kozasi.html#post8519

İstediğim hiçbir şeyi elde etmedim sandım, ihtiyacım olan
her şeyi elde ettim...