Adam, korkunç bir kazada kulaklarının ikisini birden kaybetmiştir. Bu
alışılmadık durum onu oldukça hassas ve alıngan bir kişi yapmıştır.
Kaza sonucu sigorta şirketinden aldığı rekor tazminat acısını oldukça
hafifletmiş ve ona her zaman hayalini kurduğu işini kurma olanağı
vermiştir.
Gelişmekte olan küçük bir bilgisayar şirketini satın alır.
Ancak hiç yöneticilik deneyimi olmadığını görür ve birini işe almaya
karar verir.
Üç tane aday seçer ve her biriyle tek tek görüşür.
İlk aday oldukça iyidir ve adam onu sevmeye başlar. Derken adaya sorar,
"Bende alışılmadık bir şey görüyor musun?"
Adam yanıtlar,
"Eğer onu kastediyorsanız, kulaklarınız yok."
Adam üzülmüştür, derhal adayı odadan kovar.
İkinci aday, birinciden de iyidir. Konuşmanın devamında adam aynı
soruyu ona da sorar,
"Bende alışılmadık bir durum görüyor musun?"
Aday, "Evet" der, "Kulaklarınız yok!"
Adam üzgün ve kızgın, onu da dışarı atar.
Derken sıra üçüncü adaya gelir.
Üçüncü bizim Temel... Tümünden de iyidir. (tabii ki) Bütün sorulara
mükemmel yanıtlar verir. Adam heyecanla sorar,
"Bende, alışılmadık bir durum görüyor musun?"
Temel, "Evet, kontakt lens kullanıyorsunuz." der.
Adam iyice heyecanlanmıştır,
"Çok iyi! Bu senin zeki biri olduğunu gösterir, nasıl anladın?"
"Ula çok basit" der Temel... "Kulakların olsaydı gözlük takardın!"