Yalnızlığıma Ağlıyorum
Bir sığınak tı gözlerim bakışların için
Her rüzgar çıktığında bana koşardın
Umutsuzluğun yok olurdu
Bir sevinç sarardı her yanını
Kelebek hafifliğinde uçardın
Kirpiklerime dokunurduı kanatların
Dünyalar senin olurdu hatırlıyor musun?
Ellerini alırken avuçlarıma
Sokulurdun göğsüme yavru kuşlar gibi
Pır pır ederdi o küçücük yüreğin
Tenimin kokusunu sevdiğini söylerdin hep
Kaynak: ReformTürk http://www.reformturk.com/ask-ve-sevgi-siirleri/28670-son-elveda-7.html#post56337
Her şeyim sensin derdin
Hatırlamazdın başkasını
Ne oldu
Ne oldu da gittin zamansız
Nazara büyüye hiç inanmazdın
Öyleyse sebebi ne?
Yıllar sonra sevmiyorum deyişin
Gel de bir bak
Şimdi ben sığınacak göz arıyorum
Çaresiz bakışlarım için
Rüzgarlar esiyor bir bilsen
Kalleşçe yalnızlık kokan
Benden çok uzaklardasın çok
Nasıl yaşıyorum ne haldeyim
Bilmem ki bunu sana nasıl anlatsam...