Yıllar öncesiydi. Dünyanın kendisinin etrafında döndüğünü düşünüyordu.

Canı yanmamıştı daha. Açılmamıştı yaraları, kanamamıştı henüz. Öylesine güçsüzdü ki... Oysa o bunu bilmiyordu. Dönmese de döndürürüm diyordu. Gülümsüyordu...

Kaç kurtar kendini,
Ben oyalarım; git.
İçimde ne varsa;
Sana alışan

Bir hayat düşünün ki; bu hayat size ait ama asla siz yönlendiremiyorsunuz. Direniyor, karşı koyuyor, savaşıyorsunuz. Kırıp, yakıp, yıkıp yok ediyorsunuz. Ama her galibiyet sevinciniz koskocaman bir hezimete dönüşüyor. Her şeyi ama her şeyi yeni baştan yaşıyorsunuz. Çektiğiniz acılar değil sizi yoran; aynı acıları defalarca yaşamak size koyan...

Hiç olmamıştı belki
Hayat yalanlar bizi
Dilerim güçlüdür zaman
Bu acıdan

Yoruldum. Bu sefer gerçekten yorgun düştü bedenim. Direnemiyorum. O kadar ağır geliyor ki her şey. Sadece "Hak etmedim" diyebiliyorum. İnsan hak etmediklerini de yaşıyormuş, bunu da öğreniyorum. Öğrendiklerim daha çok acıtıyor canımı. Sadece susabiliyorum...

Yağmurdan sonra
Toprak kokusu yüzün
Dokunsam da
Özlesem de
Aynı hüzün... Aynı hüzün

Yağmur yağardı, hasretle sarardı bedenimi. Çıplak ayak dolanırdım sokaklarda. Bedenim ıslanır, ruhum ısınırdı. Sarılırdım ruhuma, ruhum "sen" olurdu. Şimdilerde sadece titriyor bedenim. Ruhum kaçıyor sokaklardan. Sokaklar bensiz, ben sevgisiz, sevgiler yağmursuz. Herkes, her şey biraz eksik...

Bir adam bul kendine
Sana aynalar tutmasın
O kadar güzel yüzün;
İçine bakmasın
Seni korkutmasın

Kaldırım taşlarındaki çizgilere basmadan yürümeyi başardığım gecelerimi, yağmurlarda ıslanmalarımı, dalgaların delice dövdüğü kayalıkları, o kayalıklardaki yosun kokusunu, yosun kokusu ciğerlerimdeyken kahkahalarımı özlüyorum. Bu özlem boğuyor beni, nefes alamıyorum...
Kaynak: ReformTürk http://www.reformturk.com/ask-sevgi-ve-evlilik/38795-kac-kurtar-kendini.html#post84206

Özlesen de, arasan da
Kendine sakla… Kendine sakla
Herkes her şey senin olsun
Bir beni yasakla... Bir beni yasakla

"Yıllar öncesiydi. Dünyanın kendisinin etrafında döndüğünü düşünüyordu. Canı yanmamıştı daha. Açılmamıştı yaraları, kanamamıştı henüz. Öylesine güçsüzdü ki... Oysa o bunu bilmiyordu. Dönmese de döndürürüm diyordu. Gülümsüyordu… Gülümsüyordu... Gülümsüyordu..."

İtalik yazılı şarkı sözü; Feridun Düzağaç - Yüzün / Uykusuza Masallar