Nefreti asmanin tek yolu var "Affetmek''
Baskalarini affettigimizde biz özgürlesiriz.

Nefret yasamdan zevk almamizi, insanlarin güzel yanlarini görmemizi engeller.
Hic kimse saf iyi ya da saf kötü degildir. Salt kötülükleri görmek bir süre
sonra süphe, depresyon ve umutsuzluk denizinde bogar insani.

Nefret dolu bir yasam, mutsuz bir yasamdir. Affetmek insani derinlestirir.

Affetmek icin, insanin ruhsal ve zihinsel olarak kendisini hazir hissetmesi
gerekir. Çünkü affetmek bir secimdir.

Kimsenin zorlamasiyla affetmek mümkün degildir. Affetmek bir sürectir.

Birdenbire affedisler bile bir sürecin ürünüdür.

Affetmeyi sectiginizde kimse size borclanmayacaktir. Yani kosullu affetme
yoktur. Diger insanin da sizi affetmesini, degismesini veya sizin istediginiz
gibi olmasini beklemeyin.

Affetmek bir secimdir. Amaci sizin rahatlamanizdir, sizin özgürlesmenizdir.
Nefret duydugunuz kisinin yasiyor ya da ölmüs olmasi sizin affetme sürecinde
duydugunuz acilarin yogunlugunda bir farklilik yaratmayacaktir. O acilar sizin
acilariniz.

Affetmek kolay degildir. Fakat özgürlesmek icin gereklidir. Cogu insan
affetmenin nefret ettigi kisiyi sucsuz ya da hakli buldugu anlamina gelecegini
sanir.

Oysa affetmek, gecmisteki anilarin boyundurugundan kurtulmak, yasamimizi kontrol
Kaynak: ReformTürk http://www.reformturk.com/ask-sevgi-ve-evlilik/11086-affetmek.html#post17363
altinda tutmasina son vermek demektir.

Affetmek, o kisiyi sevmek degil.
Affetmek, o kisiyle konusmak zorunda olmak degil.
Affetmek, o kisiyle iliskiyi sürdürmek değil.
Affetmek, o kisinin beklentileri dogrultusunda davranmak değil.
Affetmek, o kisiyi kucaklamak değil.
Affetmek, o kisiyi sucsuz bulmak degil.
Affetmek, o kisiyi hakli bulmak degil.
Affetmek, o kisinin verdigi zararlari telafi etmek icin caba göstermemek degil.

Affetmek kirginligin, küskünlügün, nefretin hapishanesinden özgürlüge
kavusmaktir.

Affetmek artık aciyi hissetmemektir. Yapilanlari zihinsel olarak unutmak zaten
mümkün degildir.

“Duygusal unutma” affetmenin diger adidir.