Teorik Çocuklar
“Sezgilerini Kullanan”

· Çevresini ve karşılaştığı bir durumu algılamak için sezgilerini kullanır.
· Bu sayede, ayrıntılardan ziyade altta yatan anlam ve imalara odaklanır, küçük yaşlarda bile kavramlara yönelir.
· Dünyayı sezgiyle algılaması, doğuştan hayal gücü ve tasarım yeteneğine sahip olmasını sağlar.
· Farklı ve özgün yöntemler, oyunlar, sözler bulur veya uydurur.
· İlk bakışta görülmeyen ihtimalleri ve alternatifleri görebilir ve görüntünün ötesine geçebilir.
· Görünenle değil, onun ardındaki anlamla ilgilenir. Örneğin peçete koleksiyonu yapıyorsa renkleri güzel olan peçeteleri değil, hatırası ve anlamı olan peçeteleri toplamak gibi.
· Yeni bir öneri, eşya, kişi veya mekan karşısında çok heyecan duyar.
· Sıradanlaşan ve somutlaşan şeylere ilgisini kaybeder.
· Bir beceri elde ettiğinde enerjisini tüketene kadar o işle uğraşır.
· Kurgu ve hesap gücünü kullanabileceği oyunlardan hoşlanır.
Kaynak: ReformTürk http://www.reformturk.com/anne-baba-ve-cocuk/38995-teorik-ve-pratik-cocuklar.html#post84567
· Ardından heves ve heyecanı bittiğinde başka uğraşlara yönelir. Bu yüzden biraz maymun iştahlı olabilir.
· Aynı işi tekrar tekrar yapmaktan hoşlanmaz.
· Çoğunlukla “kafasında” yaşar.

Pratik Çocuklar
“Beş duyusunu kullanan”

· Karşılaştığı bir bilgiyi ve dış dünyasını algılamak için, 5 temel duyusunu kullanır.
· Görme, işitme, koklama, dokunma ve tat alma duyuları oldukça hassastır.
· Dikkatini imalar, hayaller veya kavramlardan ziyade somut bilgi ve ayrıntılara yöneltir.
· Beş duyusuyla edindiği bilgilere dikkatini yoğunlaştırır ve hatırlar. Renkler, kokular, kullanılan sözcükler zihninde yer eder.
· Dünyayı duyularıyla algıladığı için, ayakları yere basan ve mantıklı bir yapıya sahiptir.
· Tecrübe ve deneyimlerine güvenir.
· Sınırları belirgin ve somut şeylerden hoşlanır. Boş bir kağıda resim çizmektense boyama kitaplarını boyamayı sever.
· Fiziksel hareket içeren oyunlardan hoşlanır.
· Bir davranışın niyetine değil, kendisine odaklanır.
· Olasılık ve ihtimallerle değil, var olan durumla ilgilenir.
· Yeni bir öneri, eşya, kişi veya mekanla karşılaştığında, bunların fiziksel özellikleri daha çok dikkatini çeker.
· Bir beceri elde ettiğinde, onu tekrar tekrar kullanmayı ve defalarca sergilemeyi sever.
· Bu sayede bir beceride ustalaşabilir.
· Çoğunlukla “bedeninde” yaşar.