Sevgi...
Sevgi
Bir annenin çocuğuna sımsıkı sarılmasında,
Bir babanın gülümseyen bakışlarındadır apaçık.
Hafif bir dokunuş, bir tebesümden başka
Başka ne olabilirki...
Sevgi, taze bir ekmek kokusuyla,
Bölüşülen sıcak bir çorbadır tasta.
Ve masallar anlatan bir dedenin,
Mahsun gözlerindeki umut, yorgun elindeki asa,
Ve yüreğine tatlı bir hatıradır sevgi.
Sevgi, ufkun tatlı hülyasında,
Daha yeni yeni yeşillenirken ova,
Hani körpecik çiçekler açarken baharda,
Kokusu ta yüreğinin derinliklerine siner ya,
Lale, nergis, gül bir de papatya...
Derken gözüm kaldı goncada.
Sevgiye bezenmiş tüm renkler doğanın kollarında
Ve sunulan bir çiçekten başka, daha ne olabilir ki sevgi? ..
Sevgi derin bir rüyadır gönül ağacı altına.
Bir sevgilinin öpen dudaklarıdır orda.
Ve bir kalem bir kağıt paçasıdır sevgi,
O en güzel hazla anlatılır mısralarda.
Sevgi bazen buruk bir hüzündür,
Gezinir bulutlar üzerinde
Bazen de sade bir bakıştır bir gözyaşı tanesinde.
Ve tüm kötülüklerden öte,
Yaşanacak çok şeydir sevgi...
Sevgi çoğukez aşkla başlar hayata,
Zaman zaman belirir gözlerde,
Bazen de durulur uzaklarda, küser insana.
Sevgi iki kaş ve dudak arasında,
Kalplerin titrek atışlarında hissedilen en yüce duygudur;
Ve küçük bir çocuğun sevinci içinde,
Fark edilen en doyumsuz tutkudur sevgi.
Sevgi hiç sınır bilmez yaşandıkça,
Ağlamak, solumak, gülmek gibi,
Öylesine karşılıksız, saf ve nettir;
Yalnız ölümden başka
Doyasıya yaşamaktır hayatı sevgi.
Sevgi, özlemini çekipte kavuşamadığın sevdana,
En sevdiğin bir şarkının melodisiyle, aşkını haykırmaktır gökyüzüne.
Sevgi, sadece sevmektir insanları çıkarsızca, dostça
Saygıda kusursuz olmaktır en başta;
Ve bir gün göçüp giderken bu diyardan,
Hatta en sevdiğin insanı bile bırakarak geride,
Tıpkı kendini sever gibi, sevebilmektir ayrılıkları.
Sevgi, her kalpte, her gönüldedir, bulunmaz birşey değil.
Sevgi barıştadır, savaşta değil.
Asıl sevgi paylaşmaktır,
Başka hiçbirşey değil! ..
Erhan Demir
