Recep Tayyip Erdoğan’ın Köşk’e çıkıp çıkmaması tartışmaları ne yeni ne de sadece Erdoğan’a özgü. İlerleyen zaman içinde giderek alevlenecek olan bu tartışmaların özünde yatan; cumhurbaşkanlığı makamının tek sahipli ve her ne pahasına olursa olsun düşmemesi gereken bir ‘kale’ olması.



Bu tek sahip ise ‘’ordu’’ dur tabii ki...



Şöyle bir düşünün; Türkiye Cumhuriyeti’nin on cumhurbaşkanının altısı ordudan gelmişti. Bunların ilki; ‘’ittihatçı’’ Celal Bayar, cumhurbaşkanlığı makamından asker zoruyla indirilmişti. Ömrü yetseydi Özal’ın da aynı akibete uğrayıp uğramayacağını ise bilemeyiz. Özal’ın açtığı yoldan Köşk’e çıkan Demirel zamanında ise 28 Şubat olmuştu ve Demirel koltuğunu korumayı askerin her istediğini yaparak başarmıştı.



Özal ve Demirel’den sonra Köşk’e çıkarılan Ahmet Necdet Sezer’in de göreve ilk başladığı yıllarda, -yani AKP iktidarından önce- ne şiddetli tepkilerle karşılaştığını hatırlatmaya gerek var mı bilmem...
Kaynak: ReformTürk http://www.reformturk.com/showthread.php?p=14105



Ordunun, 28 Şubat çizgisinde olmadığı, biraz fazla demokrat söylemleri yüzünden Sezer’den rahatsız olduğunu unuttunuz mu yoksa? Ya, medyanın militan-laikçi yazarları tarafından yerden yere vurulduğunu?... Açın arşivleri bakın; bugün onu göklere çıkaranlar ile dün yerin dibine batıranlar hemen hemen aynı kişilerdi.



Her nasıl olduysa oldu; AKP’den önce demokrasi mücadelesi veren, YÖK’le daha göreve gelir gelmez takışan, bazı kararnameleri sırf anti-demokrat oldukları için imzalamayan Sezer, AKP’nin iktidar olmasıyla beraber gitti ve yerine ‘’Cumhuriyet’i korumak için bireysel hak ve özgürlükler kısıtlanabilir.’’ diyebilen biri geldi... Dolayısıyla; Sezer, hem koltuğunu hem de bugünkü popülaritesini –ve kendi dönüşümünü- AKP iktidarına borçlu desek pek yanılmış olmayız herhalde...



Şimdi tüm bunları okuyunca Çankaya’nın uğultu tepelerindeki fırtınaları sadece sivil adayların yaşadığını düşünürseniz hata ederseniz... Çankaya’nın Bütün Adamları (Aykırı Yayınları) kitabının yazarı Seyfi Öngider’in dediği gibi ‘’Ordunun itirazı olan birisinin Çankaya Köşkü’ne çay içmeye bile çıkması zordur. ‘’. Günümüzün ‘’cumhurbaşkanlık’’ tartışmalarına ışık tutmak amacıyla, Türkiye’nin bütün cumhurbaşkanlarının göreve nasıl geldiklerini, orada nasıl kaldıklarını ve de nasıl gittiklerini enine boyuna araştıran araştırmacı-yazar Seyfi Öngider kitabında, Atatürk dahil hiçbir cumhurbaşkanının Çankaya’daki 864 rakımlı tepeye tartışmasız çıkmadığını belgeleriyle ortaya koyuyor...



Sonuç olarak; bizim asıl tartışmamız ve sorgulamamız gereken; Türkiye Cumhuriyeti’nin sivil bir devlet olup olamayacağıdır... Recep Tayyip Erdoğan’ın cumhurbaşkanı olup olmaması değil...