Bugün yeryüzüne birçok yıldızın düştüğü gün... Bugün yeryüzünün ateş toplarıyla aydınlandığı gün… Bir yıldız kayıyor gökte ta derinliklere. Gecenin o ıssız karanlığında kaybolup gidiyor ve ben kutup yıldızımı bulmaya çalışıyorum milyonlarca kaybolan yıldızın arasında. İşte biri benim yıldızım, bunu çok iyi biliyorum. Hangisinin benim olduğunu ise çok daha iyi biliyorum. Gece gündüz demeden yanan ve her gece daha parlak olan yıldız benim kutup yıldızım. Ben buldum, siz kendinizinkini bulabildiniz mi acaba? Herkesin bir pusulası var hayatta kutup yıldızı gibi. Hepsi gösteriyor insana yolları. Hepimiz de seçiyoruz iki yoldan birini. Yüksek bir dağda yukarılara çıkan bir patika ve aşağılara giden, zamanı geri alıyormuşçasına, doğduğun ana götüren bir uçurum. İşte bu yollardan birini seçiyoruz. Elindeki çiçeğin, yapraklarını açmasından korkmayanlar çıkıyorlar yukarıya. Açıyor ve açmaya devam ediyor bu çiçek tüm hızıyla. Her gün daha güzel kokuyor; karşı çıkamıyor doğanın kanunlarına. Güzelliği ve kokusuyla büyülüyor herkesi. Öyleyse yeni bir karar alıyorum bugün hayatımda. Bu kararı almak için kum saatindeki kum tanelerinin akış hızından bile hızlı olmalıyım. Çok fazla zamanım yok çünkü. Ben doğadaki milyarlarca canlının arasında tek isem ve benden bir tane daha yoksa ve bunun garantisini verebiliyorsam içimdeki güzellikleri, her açıldığında kapalı bir kutuya sıkıştırıp bırakmayacağım bu günden sonra. Bu benim yapacağım en yeni şeylerden biri olacak. Biliyorum o kutu artık kapalı durmayacak. Her gün içindekiler birer birer açığa çıkacak ve yayılmaya başlayacak. Kuru yaprakların rüzgarda savrulup her tarafa yayıldığı gibi, sürekli ve hiç durmaksızın. Elimdeki çiçeğin kokusunu yayacağım dünyanın dört bir tarafına. Koklamayan kalmamalı, bilmeyen olmamalı bu eşsiz güzelliği. Sınırsız bir potansiyele sahibim ve aynı şekilde benimle birlikte aynı gökyüzünü paylaşan tüm kardeşlerim de. Dünyadaki tüm santrallerden daha hızlı çalışan bir beynim var. Ben bunun ne kadarını kullanıyorum ki? Beynime hak ettiği değeri vermiyorum. O benim için böylesine büyük fırsatlar sunarken ben, ben kendimi suçlu hissediyorum. Sınırlarımı aşacağım artık, hemen şimdi. Ben kendi kanunlarımı oluşturmak istiyorum artık. Bunu için de fazla değil hiç vaktim yok. Sessizliğin sesini duyacağım, bunu başaracağım. Duyulamayanı duyup şeffaf rengin içindeki hayalimi göreceğim. Fark yaratacağım. Dev bir fark... Böylece her başarımda daha sıkı tutunacağım yaşam sarmaşığına.