zamanın eskitemediği aşk sultanı

mevlana. sevda ateşini hiç azaltmadan, gönüllere yaya yaya yedi asrı aşıp günümüze kadar ulaşır. çünü ilhamını en yüce kaynaktan, Allah'ın kitabı kurandan alır.

öylesine bağlıdır ki Rabbine, o yolda hiçliği ile şeref bilir. her kul azad olmak için çırpınır ama o kullukta ebedi kurtuluşu bulmuş olandır. kul olmuş da kurtulmuştur. dünya, elindedir, gözü ve gönlü ebediyettedir.

"kul oldum kul oldum kul oldum
ben sana hizmette iki büklüm oldum
kullar azad olunca şaad olur
ben sana kulluğumdan dolayı şaad oldum" (Hz.Mevlana)

aşk makamına yaklaştırmaz maddeyi...dünya ayağının altındadır hep. gemiyi yüzdüren su, geminin altında gerekir.zira su geminin içine dolarsa gemiyi batırır. dünya da insaın denizidir. gönüle dolarsa insanı batırır.

son hastalığında başında ağlayıp duran hanımı "mevlanamız keşke 400 sene yaşasa da alemi hakikat ve marifetlerle donatsaydı" der. mevlana bu dilek karşısında "niçin yüzlerce yıllık ömür? bizi ne sandın? biz ne firavunuz ne nemrud. biz başkalaırına faydalı olalım diye bu dünya zindanında kaldık. yoksa kimin malını çalmışız ki, bu fani alemde mahpus olalım?" demiştir.

mevlana, yüreğindekini paylaşmak için sınır tanımaz. bir ayağı dinin merkezinde sapasağlam iken,diğer ayağı ile yetmişiki milleti dolaşır. muhtacına bir iman kıvılcımı sıçratmak için durmadan vazife çıkarır.

"sen hocalarında hocasısın, ne öğrendin şems'ten ki, ondan vazgeçemiyorsun? diyenlere, şu irfan dersini verir mevlana:

-ben şems'ten hissetmeyi öğrendim. onu tanımadan önce sokaktaki fakirler zemheri soğukta titrerken ben ocak başında ısınıyordum. ama şimdi artık ısınamıyorum.kapımın önünde açlar dolaşırken ben soframın başındaydım. şimdi bütün açlar doymadan doyamaz oldum. çıplakların hepsi giyinmedikçe en harlı alevler karşısında bile üşür oldum. çünkü şems bana bir şey öğretti:
yeryüzünde bir tek mümin üşüyorsa ısınma hakkına sahip değilim. ben biliyorum ki, yeryüzünde üşüyen müminler var. eskiden açken bir çorba içince doyuyordum. şimdi hiçbirşey bana besin hazzı vermiyor. çünkü biliyorum ki açlar var.
hissetmediğin bilginin sadece bir yük olduğunu öğretti şems bana..."