Söylemek kolay olsaydı
Dökülüverirdi dudaklarımdan cümleler
Bir çırpıda söylerdim sevgileri
Özlemleri,meltemleri,şebnemleri
Senin için büyüttüğüm beyaz menekşeyi
Yüreğimde esen deli rüzgarın hasretini
ve söyleyemediğim daha nicelerini
Bir biri ardına söylerdim
Gözlerinin,gülüşünün
Kızdığın zamanlarda asılan yüzünün güzelliğini
Bir çırpıda söyleyiverirdim...
Anlatmak kolay olsaydı
Anlatırdım,saklamazdım
Çaresizliğe katlanır
Sensizliğe boyun eğerdim
Öylece sana bırakırdım
Yeryüzünden geniş
Gökyüzünden parlak sevdamı
Erişilmiş umutlardan umutlu
En yüce duygulardan
Daha yüce sandığım duygularımı...
Seyre dalardım yine eskisi gibi
Penceremde şarkılar söyleyen
Nisan yağmurlarının yağışını
Kanat çırpan martıları
Kıyıya vuran dalgaların seslerini
Seninle sensiz
ama sensiz anlamını yitiren güzellikleri...
Bütün bunları söylemek
Kolay gibi görünsede
O kadar kolay değil aslında
Korku mu?
İşte o hiç yok biliyormusun içimde
Ne sende nede bende
Olmayan birşey var,cesaret
Hepsi iki kelimelik bir cümlenin içinde...
Ama söyleyemiyorum,söyleyemiyorum işte
Anla artık,anla ne olduğunu sende işte...
Fatih Yavuz Çiçek
