Çiçek ve su

Günün birinde bir çiçekle su karşılaşırlar bir kırda.Tanırlar birbirlerini,tanıdıkça severler.Çok mutludur çiçek, suya aşık olmuştur.Hayatında ilk kez aşkı tatmaktadır.Renk renk açar, etrafına güzel kokular saçar,sırf suyun hoşuna gitsin diye...

Su da çiçeğe aşık olmuştur.Yine de biraz tedirgindir,çünkü ilk kez karşılaşıyordur bu duyguyla.Günler geçer ve çiçek suyun kendisini sevip sevmediğini düşünmeye başlar.Su fazla ilgilenmemektedir çiçekle.Oysa çiçek ilgisizliğe alışık değildir.Dayanamaz bir gün ve suya "Seni seviyorum"der.Su da yanıt verir ona "Bende seni seviyorum"...

Ama yine ilgisizdir su.Çiçek sabırlıdır.Hep beklemektedir.Beklerkende sürekli suya "Seni seviyorum"demektedir.Su da hep aynı yanıtı vermektedir;"Bende seni seviyorum"...

Solmaya başlamıştır çiçek.Artık o neşeli,renk renk açan,etrafa güzel kokular saçan çiçek yoktur.Bir kez daha "Seni
seviyorum"der çiçek suya.Su da aynı yanıyı verir;"Bende seni seviyorum"...

Yataklara düşer çiçek.Hastadır artık.Eğilmiştir boynu.Su çiçeğin başında beklemektedir ama sevdiğine emin olduğu çiçeğin neden böyle hastalandığını bilmemektedir.Yardım edememektedir.Çaresiz bu işleri bilen birini çağırır su.Bilge kişi gelip muayene edr çiçeği.Hüzünlüdür.Çünkü çiçek artık kurtulamayacak bir noktaya gelmiştir.Suya dönüp"Artık durumu ümitsiz" der.

Merak eder su,sevgilisi çiçeğin nasıl bu hale düştüğünü."Nedir benim çiçeğimi böylesine hasta eden şey?" diye sorar bilge kişiye.
Bilge kişi suya bakar ve cevabını verir;
"Çiçek hasta değil,sadece susuz kalmış..."
Su anlarki sevgiliye sadece "Seni seviyorum"demek yetmez...................



Her aşk bir çiçektir aslında.Her aşkın suya,besine ihtiyacı vardır.Bizde öyle değilmiyiz?
Aşkımız bittiği zaman "NEDEN BİTTİ"
deyip kendi kendimizi yemezmiyiz?Ve hep "Şöyle yaptımda ondan bitti" yada "O böyle yaptıda ondan bitti" deyip kaparız aşkın penceresini.
OYSA YAPTIKLARIMIZDAN DEĞİL, YAPAMADIKLARIMIZDAN BİTMİŞTİR AŞK.