acımın soyadı....

acımın soyadını aradım durdum bunca zaman
kimliğim eksik;
varoluşum yarım,
mutluluğum öksüz,
cinayetlerimse meçhul kaldı
esaretimde.

parmak izimi gömdüm surlarına sevdanın,
ki çözülmeye inat yine ben örmüşüm duvarları.
savunmasızlığıma düşmemeliydi arsız duygularım.
kaçışlarımda kendimle yüzleştim gerçeklerin aynasında
özgürlüğüm memleketin sınırlarınca gezindi zihnimde,
bu kentte kayboldum kimi zaman,
kimi zamansa ufuktan ötesinde,uçuşan kuşları aradım
sürgündüm..

ne bir bayrağın hükmü geçerdi serseri adımlarıma,
ne de dalga dalga hüznümü okşayan rüzgara hükmümü geçirebilirdim.
paslı bir giyotin beceriksizliğinde düşledim ruhumun azadını.
korkak bir yaşamın yalnıızlığında üşüyordum.
kalabalıklar arttırıyordu oysa yalnızlığımı.
türkülere tutundu gecelerim sonra....

'gaybana geceler oy..'
rotasız gemisinde ruhumun,notasız bir ahenge kapıldım.
hangi kıyıda barınırdı ki kimsesizliğim.
hangi dağı sırtlasam kurtulabilirdim ki bu yangından.
lavları engin denizlere taşıyabilir miydim bir başıma
yitik bir ışığa hasrettim.güneşini çaldım evrenin hoyratça.
yeryüzü acılıydı,sise boğuldu bir anda,kucakladı sımsıkı gökyüzünü.
ve ben kayboldum vuslata eremeden,

acımasızca yargılanmalıydım,kuruldu dar ağacı.
kimsesizliğim kadar saygınlığımla çağrıldım.
ve son arzumu düşündüm ilk kez.
acımın soyadı neydi?bulun onu bana
acımın soyadı...

adın...