Sait Faik Abasiyanik

SAİT FAİK ABASIYANIK
Yazar
1906 yılında Adapazarı'nda dünyaya geldi.Babası Mehmet Faik Abasıyanık kereste, ceviz kütüğü üzerine iş yapan bir tüccardı.Dedesi Sait Ağa'nın Adapazarı'ndaki kahvesi, aydın kişilerin toplantı yeridir.Annesi Makbule Hanım.Adapazarı ileri gelenlerinden Hacı Rıza Bey'in kızıdır.İstanbul Erkek Lisesinin onuncu sınıfından Bursa Lisesine nakledildi.Oradan mezun oldu.Bir süre Edebiyat Fakültesi’de okudu.Babasının isteği üzerine ekonomi tahsili için İsviçre’ye gitti.Onbeş gün sonra Fransa’ya geçti.Üç yıl orada yaşadı.Geri dönünce aile mesleği olarak ticaretle uğraştıysa da başarılı olamadı.Fransa'dan döndükten sonra kısa bir müddet Halıcıoğlu Ermeni Yetim Mektebi'nde Türkçe grup dersleri öğretmenliği yaptı.Hikaye yazarlığı onun mümeyyiz vasfı oldu.Bütün ömrünü, bazan Şişli'de Bulgar Çarşısı'ndaki apartmanında, çoğu zaman da Burgaz adadaki köşklerinde annesi ile geçirdi. Evlenmedi. Ölümünden sonra evi müze haline getirildi.Annesi bir Sait Faik Hikaye Armağanı tesis etti.Şiir, roman ve hikaye türlerinde eser vermiştir.11 Mayıs 1954 salı günü sirozdan öldü.
Eserleri:Semaver, Sarnıç, Şahmerdan, Lüzumsuz Adam, Mahalle Kahvesi, Havada Bulut, Kumpanya, Havuzbaşı, Son Kuşlar, Alemdağında Var Bir Yılan, Az Şekerli, Tüneldeki Çocuk, Mahkeme Kapısı(Adliye röportajları).
Kaynak:Türk Edebiyatı Tarihi Hürriyet Gazetesi Yayınları sf.120