3. Perde
(3 Keçi, 2 İnek otlamaktadır. Keloğlanın anası, elinde iki kovayla su taşımaktadır. Kovaları elinden yere bırakır.)
Ana— Uff beliim... Koptu kopacak vallahi! (Etrafına bakınır.) Nerede kaldı bizim keleşoğlan bilmem ki. Allah vere de başına kötü bir şey gelmiş, olmasa.
(Sahnenin dışından Keloğlan'ın sesi duyulur. Türkü söylüyordur. Anası elini siper eder. Sesin nereden geldiğini anlamaya çalışır. Keloğlan kendisi önde, eşeği arkada sahneye girer. Çok neşelidir.)
İnekler (Keloğlan'a dönerek)— Mööö!
Keçiler (Keloğlan'a dönerek)— Meee!
Ana—A benim kel oğlum!
Anam meraklanır demedin mi?- .
Kaynak: ReformTürk http://www.reformturk.com/piyesler/69699-keloglanin-degirmeni.html#post134213
Bekler demedin mi?
Nerede kaldm haa?
(Keloğlan cebindeki keseyi çıkarır. İçindeki altınları avu-cuna boşaltır ve anasına gösterir.)
Keloğlan— A benim güzel anam,
Kahrımı çeken anam!
Bak hele şu altınlara,
Sonra her şeyi anlatırım sana.
Ana— Başı kel oğlan,
Kendi cıpcıbır oğlan.
Bu kadar altını nereden buldun?
Hayatı sürpriz oğlan!
(Eşeğin sırtında iki çuval un vardır. Keloğlan indirmeyi unutmuştur. Eşek başlar anırmaya.)
Eşek— Aii... Aiü...
Karakaçanı unuttum!
Keloğlan— Hhh...
(Keloğlan altınları anasına verir.)
Keloğlan— Kendi fakir anam
Gönlü zengin anam!
Al şu altınları da
Var götür eve.
(Koşar adım Karakaçan'ın yanına gider. İki çuvalı da indirir. Anası evin kapısından içeri girer. Keloğlan Karakaçan'ın başını okşar.)
Keloğlan— Bana darılma emi
Altınları gördü de
Unuttu sanma emi.
Altın değerli ama
Sen altından değerli.
Eşek (sevinçle)— Aii... Aii...
(Keloğlan çuvalları birer birer sırtına alır. Evin kapısından içeri bırakır. Kapıdan anasına seslenir.)
Keloğlan—Anaaa... Kel oğlun çok aç haa...
(Anası içerden cevap verir.)
Ana— Keloğlaan... Keleş oğlaan!
Her şeyi bir bir anlat.
Yoksa ekmek yok sana.
Keloğlan— Karnım zil çalar ana,
Beni aç koma ana.
Her şeyi anlatacağım,
Söz verdim ya sana.
(Keloğlan seyirciye döner.)
Keloğlan— Bir garip Keloğlanım.
Şu gördüğünüz yerde,
Anamla birlikte yaşarım.
Babam ölünce,
Bir başına büyütmüş beni anam.
Gün olur kızar,
"Kel oğlan, Keleş oğlan,
Aklı bir karış havada oğlan." diye seslenir.
Gün olur neşelenir,
"Kel oğlan, parlak oğlan,
Yüreği pak oğlan." diye seslenir bana.
Allah ayırmasın ikimizi.
Bütün malım,
Şu gördüğünüz üç keçi, iki inek...
Ha bir de karakaçan.
Fakiriz ama.
Gönlümüz zengin bizim.
Hak yemeyiz.
Hak yiyene karşı dururuz biz.
Mevlâ bu yüzden olsa gerek
Aç komaz bizi.
"Azıcık aşım, kaygısız başım." der,
Geçinir gideriz.
(Perde kapanır.)
Uyarlayan: Sema Devir