Çok zengin bir adam, ölümünün yaklaştığını hissedince, oğlunu yanına çağırır.
Evvela en mühim vasiyetini bildirmiş.Demiş ki:
"Beni mezara çoraplarımla gömün".
Anlamamakla beraber kabul etmiş oğlu. Adam birde mektup tutuşturmuş oğlunun eline.
"ölümümden sonra ilk başın sıkıştığında bu mektubu açarsın" demiş sonra.
Ona da "peki "demiş çocuk.
Neyse hak vaki olmuş,adam ruhunu teslim etmiş. Eş dost toplanıp ağıt yakarken,oğlanı almış bir düşünce.
Kaynak: ReformTürk http://www.reformturk.com/dini-hikayeler/11020-hikaye-zenginin-corabi.html#post17202
"ben şimdi bu adamı coraplarıyla nasıl gömerim" diye.Bir hoca bulmuş sormuş acele tarafından.Ama müspet cevap alamamış."Olmaz" demiş hoca,"Dinimizce uygun değil böyle bir şey".Başka hocaya sormuş
o da "olmaz" demiş. Çocuk çaresiz, ölüyüde artık bekletmeden gömmek lazım.
Aklına birden babasının "ilk başın şıkıştığında aç" diye bıraktığı mektup gelmiş.
Hemen mektubu arayıp bulmuş.
Mektupta şunlar yazılıymış:
" Oğlum, gördüğün gibi ben bunca zenginliğime rağmen yanımda bir çorap bile götüremiyorum.
Sen düşün gerisini..."