Yine gönlüm sana aktı, dilimde adın var,
Çok özledim! Burnumda tütüyorsun yâr!

Efkârım bulut bulut gözlerimin önünde,
Yüreğim, kor kor ateşlerin içinde…

Ben yandıkça ateşler sarıyor etrafımı,
Duyanlar yalnızca körüklüyor ahımı!

Kime anlatılır bilmem bu karmaşık duygular?
Bağırsam feryadım tâ ayyuka çıkar!
Kaynak: ReformTürk http://www.reformturk.com/showthread.php?p=56105

Anlayan bir sen varsın içimdeki ateşi,
Zira aynı ateşin sende yanıyor eşi…

Senin feryâdın mı yoksa bende görünen?
Senin ateşin mi etrafıma bürünen?

Çaresi yok bu yangının, yanacağız ikimiz,
Daha bu derdi ömür boyu çekeriz!

Olsun göz bebeğim, olsun a canım…
Beraber olalım da, ömür boyu yanalım!

Sensiz zaten ben kül olmuş kavrulmuşum!
Sensiz fark etmez, yaşamışım, ölmüşüm…

Sevdamı yükleseydim, bulut yere inerdi,
Bilmem, Ferhat Şirin’i bu kadar mı severdi?

Yahut Mecnun Leyla’yı bu hâlde mi arardı?
Belki görse hâlimizi, o da acır, ağlardı…

Kerem’in Aslı’ya sevdasını bilmem ama
Gönül bahçemin gülü, artık lazımsın bana!!!