Tartışma Yontemi Ve Beyin Fırtınası

2007–2008

EĞİTİM VE ÖĞRETİM YILI

GEDİKSARAY İLKÖĞRETİM OKULU

YILSONU SEMİNER RAPORU

TARTIŞMA YÖNTEMİ
Tartışma, derslerin öğretiminde tek başına pek seyrek başvurulan, fakat diğer yöntemlerin yanında daha etkin bir yöntemdir. Öğretmen ve öğrenciler arasında en iyi iletişim aracıdır. Bu yöntem öğretmen ve öğrenci arasında sıkı bir bağ oluşturacağında öğrencinin tanınmasını da kolaylaştırır. Tartışma yöntemi özelikle ünite başlarken çok etkili ve önemlidir. Ünitenin planlanmasında öğrencilerin katılması sağlanır. Çizilmiş resimler, yapılmış bir deney üzerinde ve benzeri şeylerle öğrencilerin ilgisini uyandıracak şeyler üzerine sorular sorulur ve ortaya atılan bu problemler üzerinde yapılan tartışmalar sonucu üniteler öğretmen - öğrenci işbirliği ile hazırlanır ve planlanır. Öğrenciler konuyu yorumlamaya başlar ve çevresinde gördüğü veya duyduğu bilgilerle bağlantılar kurar bu da öğrenciye hızlı ve doğru düşünme olanağı sağlar. Tartışma yönteminin çeşitlerini münazara, panel, zıt panel, sempozyum, açık oturum, forum ve kollegyum şeklinde sıralayabiliriz.

BEYİN FIRTINASI ( BRAİN STORMİNG)
4-9 kişinin bir konu üzerinde 5-10 dakika süreyle konuşmasını içeren bir tekniktir. Bu tekniğe “fikir taraması” da denilmektedir. Beyin fırtınası bir soruna çözüm getirmek ya da bir konu hakkında görüş belirtmek amacıyla düşünce üretmek için kullanılan bir öğretim tekniğidir. Beyin fırtınası etkili bir problem çözme tekniğidir. Bu teknikte kısa zamanda bir çok fikir ve düşünce üretilebilir. Fikirler yargılanmayacağı için tartışma çıkmaz. Öğrencilerin farklı görüşleri kabul etmelerine yardımcı olur. Diğer yandan bu teknikte öğrencileri değerlendirmek zordur. Tartışmalar birkaç öğrencinin güdümü altına girebilir. Problem çok belirgin olmazsa tartışma amacına ulaşmayabilir.
YARARLARI:

• Öğrencilerin tartışarak öğrenmesi sağlanır.
• Öğrencilerin aktif katılımı sağlanır.
• Öğrencilerde açıklama yapma, soru sorma, cevaplama gibi yetenekler geliştirilir.
• Öğrencide bir gruba ait olma duygusu gelişir.
• Öğrencinin diğer öğrencilerle sağlıklı ilişkiler kurma duygusu gelişir.
• Öğrencilerin kendi görüş ve düşüncelerini savunma ve diğer kişilerin görüşlerini öğrenme olanağı sağlanır.
• Öğrenci görüşlerinin diğer öğrenciler üzerindeki etkilerini görür.
• Belli bir sorunun çözümünde tek başına ulaşabilecekleri sonuçlardan başka sonuçlar olabileceğini görürler.
• Öğrenciler kendileri üzerinde otokontrol sistemi geliştirmeyi öğrenirler.

SINIRLILIKLARI:

• Bu yöntemin uygulanabilmesi için zaman gereklidir.
• Konuşmaların amaçlardan sapmaları kolaydır. Bu nedenle; tartışma konularında hakimiyet sağlamak zordur.
• Tartışma sırasında öğrencilerin sessiz kalmaları zor olabilir.
• Bazı konuşmalar çok uzayabilir ve anlamsızlaşabilir.
• Grup liderliği oldukça zordur.
• Bazı öğrenciler bu tür etkinliklere katılmak istemezler. Öğrencileri ikna etmek zor olabilir.
• Grup tartışmalarını sonlandırmak ve bir sonuca ulaşmak zor olabilir.
• Bu yöntem çok kalabalık sınıflarda uygulanamaz.
• Diğer öğretim yöntemlerine göre daha fazla hazırlık gerektirir.
• Bu yöntem dersin kazanımlarını gerçekleştirmede çok yavaş kalabilir.
• Her öğrenciyi ayrı ayrı değerlendirmek zordur.
• Grup Tartışma Yönteminin İyi Kullanılabilmesi İçin Yapılması Gerekenler:
• Tartışma konusunun seçiminde özen gösterilmelidir.
• Grup üyelerinin belirlenmesinde özen gösterilmelidir.
• Ele alınan kazanım düzeyi analiz ya da sentez düzeyinde olmalıdır.
• Tartışılacak konuyu ve tartışma biçimini öğretmen öğrenciler ile birlikte belirlemelidir.
• Öğretmen ve öğrenciler tartışma öncesinde plân oluşturmalı ve tartışmanın amacından sapmaması için yönergeler hazırlamalıdırlar.
• Öğrencilerin sayısına göre tartışma biçimi belirlenmelidir.
• Tartışmada konunun özelliği ve öğrenci sayısına göre zaman ayarlaması yapılmalıdır.
• Öğrenciler tartışılacak konu hakkında bilgiye sahip olmalıdırlar.
• Tartışmada birkaç öğrencinin baskın olmalarına ve tartışmayı yönlendirmelerine izin verilmemelidir.
• Tartışma sırasında ya da sonunda ulaşılan sonuç ve görüşler tahtaya yazılmalı, diğer öğrencilerle paylaşılmalıdır.
• Tartışmada öğrencilerin düşünmeleri ve görüşlerini sunmaları için yeterli süre tanınmalı

ALTI DÜŞÜNCE ŞAPKASI YÖNTEMİ
Belli bir konuyu görüşmek, bir problemi çözmek ya da bir konuda karara varmanın gerektiği toplantılarda, toplantıya katılanlar genellikle daldan dala atlamakta, herkes konuya farklı açıdan yaklaşmaktadır. Bu da çok fazla zaman kaybına ve sonuçların ortaya çıkmasında güçlüklere neden olur.
Altı Düşünce Şapkası Yöntemi, düşünce ve önerilerin belirli bir düzen içinde sunulması ve sistematikleştirilmesi için kullanılan bir yöntemdir. "Şapkalar" düşüncelerin ayrıştırılması için kullanılan bir semboldür. Şapkaların rengi değiştikçe, rengin simgelediği düşüncelerin belirli bir düzen içinde sırasıyla aktarılması beklenir.

ALTI DÜŞÜNCE ŞAPKASI YÖNTEMİ UYGULANIŞI
Katılımcılara üzerinde görüşme yapacakları konu verilir. Tüm katılımcıların konuya yaklaşırken aynı şapkayı giymeleri yani konuya aynı şekilde yaklaşmaları istenir. Şapkaların renkleri aşağıda verilen düşünme yaklaşımlarını simgelemektedir.

BEYAZ ŞAPKA:
Net bilgileri içerir (Tarafsız Şapka)
Görüşülen konu ile ilgili net bilgiler, sayılar, araştırmalar, kanıtlanmış veriler ortaya konur.
Hangi bilgilere sahibiz?
Hangi bilgiler eksik?
İhtiyacımız olan bilgiyi nasıl elde ederiz?

KIRMIZI ŞAPKA:
Duygular bu şapkada hesaba katılır. (Duygusal, Kişisel Şapka)
Görüşülen konu ile ilgili olarak, kişilere hiçbir dayanağı olmadan hislerini söyleme şansı verilir.
Bu olay, durum, öneri, sorun vb. hakkında neler hissediyorum?

SİYAH ŞAPKA:
Tehlikelerle alakalı olan şapkadır. (Kötümser şapka, tedbir şapkası)
Konunun riskleri, gelecekte doğurabileceği problemler, eleştiriler ortaya çıkarılır.
Bu önerinin bize zararları neler olabilir?


SARI ŞAPKA:
Avantajların ortaya konduğu şapkadır.(İyimser şapka,yararlar şapkası)
O işin avantajları ortaya konulur. Getirileri gözönüne alınır.
Bu olayın bize sağlayacağı çıkarlar(yararlar) neler olabilir?

YEŞİL ŞAPKA:
Yaratıcılıkla ilgili şapkadır. (Yenilikçi, üretken, alternatifler şapkası)
Konu ile ilgili alternatifler nelerdir?
Yaratıcılık ön planda tutulur ve toplantıya katılanların yaratıcı olmaları teşvik edilir.
Önemli olan fikrin saçma olup olmadığı değil; orijinal, yeni, üretken olmasıdır.
Bu konudaki değişik önerilerimiz neler olabilir?

MAVİ ŞAPKA:
Sonuçların ortaya konduğu şapkadır. (Serinkanlı durum analizi, kontrol Şapkası.)
Düşünce sistemleştirilir. Toplantının sonuçları ortaya çıkarılır ve özetlenir.
Ne oldu? (geçmiş)
Ne oluyor? (şimdi)
Sonra neler olmalı? (gelecek)

Katılımcılar şapkaların tümünü belirli bir düzen içerisinde takarak düşünce ve önerilerini sırayla aktarırlar ve böylece toplantı hedefe ulaşır

ALTI AYAKKABILI UYGULAMA TEKNİĞİ
Değişik durumlar için değişik uygulama biçimleri gerekebilir. Örneğin, bir yumurtanın kabuğunu boyamak için gereken hassas bir uygulamayla, bir boks maçı sırasında yapılması gereken uygulama birbirinden çok farklıdır.
Bütün dünyada birçok büyük kuruluş tarafından benimsenen ''Altı Şapkalı Düşünme Tekniği''nin yaratıcısı Edward de Bono, bu yeni kitabında, uygulama alanında yararlanabileceğiniz benzer bir teknik sunuyor.
''Altı Ayakkabı Tekniği'' adlı bu yönetimin yardımıyla, değişik durumları kolayca tanımlayabilecek, onları denetleyebilecek ve bu durumlara mümkün olan en etkili biçimde karşılık verebileceksiniz.




ÖĞRETİM YÖNTEM VE TEKNİKLERİ

1. SUNUŞ YOLUYLA ÖĞRETİM

Ders de bilgi sağlayıp düzenleyerek sunan, kavramları ve konuları hazırlayarak açıklayıcı bir yaklaşımla öğreten öğretim stratejisidir.

2. BULUŞ YOLUYLA ÖĞRETİM

Belli bir problem ve konu alanı ile ilgili verileri toplayıp analiz ederek bütüne ulaşmayı sağlayan öğrencilerin etkinliğine dayanan bir öğretim stratejisidir.

3. ARAŞTIRMA-İNCELEME YOLUYLA ÖĞRETİM

Günlük ders ortamında bilimsel süreçleri ders içerisine katan öğrencilerin etkilerine dayalı bir öğretim stratejisidir.

4. TAM ÖĞRENME MODELİ

Birçok araştırma sonucu inceleyerek birçok eğitim ve öğretim etkinliğini temel alan her öğrencinin ihtiyaç duyduğu yüksek nitelikte öğretme hizmeti sağlayan bir öğretim stratejisidir.

5. İŞBİRLİĞİNE DAYALI ÖĞRETİM

Öğrencileri küçük guruplar halinde ortak bir amaç doğrultusunda birbirinin öğrenmesine yardım ederek çalışmasını sağlayan bir öğretim stratejisidir.

ÖĞRETİM-ÖĞRENME YAKLAŞIMLARI

1. TAM ÖĞRENME

Birçok araştırma sonucu inceleyerek, birçok eğitim ve öğretim etkinliğine temel olan öğretimin hedefleri doğrultusunda öğrencinin ihtiyaç duyduğu yüksek nitelikte öğretme hizmeti sağlayan bir öğretimdir.

2. PROPLEME DAYALI ÖĞRENME

Gerçek hayattan alınan karmaşık problemlerin çözümü için öğrencinin etkin katılımını gerektiren yaşantıya dayalı bir öğrenmedir.

3. ETKİN ÖĞRENME

Etkin öğrenmede öğrenciler kendi öğrenme hedeflerini saptamakta, öğrenme etkinliklerini planlamakta, uyğun öğrenme stratejisi seçmekte ve öğrenme sürecini değerlendirmektedir.

4. TARTIŞMA YOLUYLA ÖĞRENME

Bir grubun, bir başkasının yönetimi altında, belirli bir düzen içinde hepsini ilgilendiren sorunlar üzerinde ve belirli bir amaca dönük karşılıklı görüşmelerdir.

5. İŞBİRLİĞİNE DAYALI ÖĞRENME

Öğrencileri küçük guruplar halinde ortak bir amaca doğrultusunda birbirinin öğrenmesine yardım ederek çalışmasını sağlayan bir öğrenmedir.



6. ARAŞTIRMA-İNCELEME YOLUYLA ÖĞRENME

Günlük ders ortamında bilimsel süreçleri ders içerisine katan öğrencilerin etkinliklerine dayalı bir öğrenmedir.


ÖĞRETİM YÖNTEMİ

1. ANLATIM YÖNTEMİ

Öğretmen öğrencilere bilgi aktarmak, konulara açıklık getirmek, kavramları öğretmek amacıyla kullanılır.

2. SORU CEVAP YÖNTEMİ

Öğretmen konunun kavranması aşamasında iyi anlaşılmayan noktaları açıklama ve bilgilerin pekiştirilmesi amacıyla kullanıldığı bir yöntemdir.

3. TARTIŞMA YÖNTEMİ

Bir konu üzerinde karşılıklı görüşler ortaya konur öğrencileri düşünmeye yönetir.

4. PROBLEM ÇÖZÜMÜ YÖNTEMİ

Okulun görevlerinden biri de öğrencilerin hayatta başarıyla uyum yapacak şekilde yetişmesi ders de işlenecek konular hayatta karşılaşacak güçlükler ele alınır. Bu yöntem faaliyetine problem çözümü yöntemi denir.

5. GRUPLA ÇALIŞMA YÖNTEMİ

Öğrencilerin ortak bir amaç doğrultusunda küçük gruplar halinde birbirinin öğrenmesine yardım ederek çalışmasını sağlayan öğretim metodudur.

6. ÖRNEK OLAY YÖNTEMİ

Belirli bir öğretim konusu ile ilğili gerçek hayatta karşılaşacak problemlerin sınıf ortamında incelenerek çözüm yoluyla öğrencilerin o konu ile ilğili bilgi ve beceri ve tutum kazanmasına sağlamak için kullanılır.

7. GÖSTERİ YÖNTEMİ

Öğrencilerin karşısında bir değişkenin nasıl yapılacağını göstermek için yaptığı etkinliktir.

8. LABORATUAR YÖNTEMİ

Öğrencilerin öğrenme konularını laboratuar ya da özel derslikte bireysel ya da küçük gruplar halinde gözlem, deney gibi tekniklerle araştırarak öğrenmelerinde takip ettikleri yoldur.

9. GÖZLEM YÖNTEMİ

Belli eğitsel amaçları gerçekleştirmek için her hangi bir olay ya da varlığı önceden hazırlanmış olan bir plan çerçevesinde incelemektedir.

10. BENZETİM YÖNTEMİ

Sınıf içinde öğrencilerin bir olayı gerçekmiş gibi ele alıp üzerinde eğitici çalışma yapmalarına olanak sağlayan bir öğretim tekniğidir.