Giriş


REFORMTÜRK 17. YIL


2 sonuçtan 1 ile 2 arası
  1. #1
    ReformTürk Yöneticisi Mustafa Uyar - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)
    Üyelik tarihi
    10 Eylül 2006
    Yer
    Ilgın, Konya
    Mesajlar
    13,663
    Tecrübe Puanı
    100

    Ilköğretimde Rehberlik

    İLKÖĞRETİMDE REHBERLİK


    Her ne kadar rehberliğin ilkelerinden birisi, rehberliğin “tüm hayat boyunca” verilmesini gerektiriyorsa da, ilköğretimde rehberlik hizmetleri gerek ülkemizde gerekse dünyada ihmal edilmiş ve genellikle ortaöğretim düzeyinde rehberlik hizmetlerine ağırlık verilmiştir. Ancak dünyada 60'lı yıllar, ülkemizde ise 90'lı yıllardan. itibaren bu konuya olan ilgi yoğunlaşmış ve önemi artmıştır. İlköğretim düzeyinde de rehberlik hizmetlerinin sunulmasının gerekçelerinden bazıları aşağıda verilmiştir.

    1. Öğrencilerin sadece bilişsel kapasitelerinin geliştirilmesi onun eğitildiği anlamına gelmez. Çağdaş eğitim yaklaşımlarının tümünde çocuğun tüm yönleriyle geliştirilmesi amaçlanmaktadır. Rehberlik hizmetleri verilmeden sadece “öğretim” faaliyetleri ile de bunu gerçekleştirmek imkansızdır. Kaldı ki; çocuğun bilişsel kapasitelerinin geliştirilmesi de, onun her yönüyle tanınmasını, yani rehberlik hizmetlerini gerektirmektedir. Bu olgular ilköğretim basamağı için de tümüyle geçerlidir.

    2. Rehberlik hizmetleri yoluyla kazandırılacak niteliklerin önemli bir bölümü için kritik dönemler ilköğretim çağı içerisindedir. Daha sonra bu yönde ortaya konacak çabaların sonuca ulaşması ya çok güç ya da imkansız olmaktadır.

    3. İlköğretimden sonra iş hayatına atılacak ya da çeşitli üst öğretim kurumlarına yönelmesi gereken bireyleri, bu konuda verecekleri kararların sağlıklı olması için, kendilerine katkı sağlayacak rehberlik hizmetlerinden mahrum bırakmak, çağdaş eğitim ve demokrasi ilkelerine uygun olmayacaktır.

    4. İlköğretim düzeyinde rehberlik hizmetlerinin verilmesi, daha üst öğretim basamaklarında sunulacak olan rehberlik hizmetlerinin verimliliğini artıracaktır.
    Rehberlik hizmetlerinin ilköğretim düzeyinde de verilmesini gerektiren bir diğer olgu cla bu konuda yapılan araştırmaların, rehberlik hizmetlerinin, ilköğretim öğrencileri, bu öğrencilerin velileri ve öğretmenleri tarafından da birer ihtiyaç olarak algılandıklarını göstermesidir (Erkan, 1997).

    İlköğretimde Rehberliğin Amaçları ve İlkeleri


    İlköğretimde rehberliğin amaçları da aşağıda görüleceği gibi rehberliğin genel amaç(arından çok farklı değildir. Örneğin Hill ve Luc***'e (19G9) göre ilköğretimde verilecek rehberlik hizmetleri çocuğun aşağıdaki konularda olgunlaşmasını amaçlamalıdır.
    1. Kendini anlamada.
    2. Kendine karşı sorumlu olma anlayışında.
    3. İş ve eğitim dünyasını anlamada.
    4. Karar vermede.
    5. Problemlerini çözebilmede.
    6. İnsan davranışını anlamada (özellikle başkalarıyla olan ilişkilerde)
    7. Hayatın, özellikle başkalarıyla olan ilişkilerle ilgili, beklentilerine ya da gereklerine uyum sağlamada.
    8. Yüksek idealleri başarma ile ilgili değerlerinde.
    İlk öğretimde rehberlik hizmetlerinin gelişimine çok önemli katkısı olan Dinkmeyer'e (1970) göre ise ilköğretimde rehberliğin hedefleri aşağıdaki biçimde özetlenebilir.
    1. Tüm öğrencilerin; zihinsel, kişisel ve sosyal alanlardaki bütün ihtiyaçlarını karşılamaları konusunda öğretmenlere yardım etmek.
    2. Bireysel sapmalar ve eksiklikler kadar, bireyin güçlü yanlarını ve yeteneklerini de erkenden belirlemek.
    3. Öğretmenleri çocuğun kişisel ihtiyaçları, amaçları ve hedeflerinden haberdar etmek ve bunlara karşı duyarlı kılmak. Öğretmenleri, eğitim psikolojisi, çocuk gelişimi, öğrenme teorisi ve sınıf içi rehberliğin ilkelerini kullanabilir hale getirmek.
    4. Öğretmen ve diğer okul personelini, rehberlik tekniklerini öğrenmeye ve bunları kullanmaya güdülemek. Öğrencilerle ilgili olarak toplanan verileri kullanmaları ve bütün eğitimsel yaşantıları bireyselleştirmeleri konularında onları cesaretlendirmek.
    Dinkmeyer ve Caldwell (1970) bir başka çalışmada ilköğretimde rehberliğin amaçlarını aşağıdaki biçimde belirtmişlerdir.
    1. Çocuğun kendini anlama düzeyini artırmak yetenekleri, ilgileri, kişiliği, başarısı ve fırsatlar arasındaki ilişki konusundaki anlayışını artırmak.
    2. Başkalarının ihtiyaçlarına duyarlılıkla beraber, sosyalleşme süreçlerini kolaylaştırmak. Sosyal ilgi ve ait olma duygusunu geliştirmek.
    3. Çocuğun sorumlu ve amaçları olan bir birey olmasına yardım etmek. Çocuğun akademik başarı için gerekli olan içsel bir öğrenme güdüsü kazanmasına yardım etmek. Kişisel amaçlar oluşturmasına yardım etmek.
    4. Çocuğun öz-yönelim (self-direction), problem çözme ve karar verme konularındaki düzeylerini yükseltmelerine yardım etmek. Eğitimsel süreçlere daha fazla katılmaya teşvik etmek.
    5. Çocuğun kendisi hakkında olumlu kavramlar ve tutumlar geliştirmesine, kendini kabul düzeyini artırmasına yardım etmek. Yaşam görevlerini yerine getirme konusunda cesaretlendirmek.
    6. İnsan davranışının doğasını anlamalarına ve insan ilişkilerinde olgunlaşmalarına yardım etmek.
    Kuzgun (1988) ilk öğretim süresince verilecek rehberlik hizmetlerinin amacını "öğrencilerin kendilerini tanımalarını sağlamak" biçiminde ifade etmiş ve bu amaca ulaşmada öğretmenlerin sınıfta yaratacağı terapötik ortamın önemini vurgulamıştır. Ayrıca başta ana-babalar olmak üzere çocuğu etkileyen tüm kişilerin çocuk gelişimi ve eğitimi konusunda eğitilmesi gerekliliğini belirtmiştir.
    Kılıççı'ya (1992) göre ilkokuldaki rehberlik hizmetleri, düzeltici, çocuğun acil ve anlık ihtiyaçlarına dönük ve önleyici nitelikte olmalıdır. Diğer yandan çocuğun gelişim görevlerini yerine getirebilmesi için de rehberlik uzmanının sınıf öğretmeni ile işbirliği içinde sağlayacağı yardıma ihtiyaç söz konusudur.
    Ersever’de (1992) ilk öğretimdeki PDR hizmetlerinin koruyucu niteliğini vurgulayarak, problemler ortaya çıkmadan öğrencilere, velilere, öğretmenlere ve yöneticilere, öğrencilerin ihtiyaçları, gelişimsel özellikleri, karşılaşabilecekleri kriz durumları ve bunlarla başa çıkma yolları hakkında bilgi verilerek, hem çok sayıda öğrenciye ulaşılabileceğini hem de öğrencilerin bir çok ihtiyacının karşılanabileceğini belirtmektedir.
    Tüm bu görüşlerde ilköğretimde rehberlik hizmetlerinde çok önemli bir yere sahip olan "gelişimsel rehberlik" yaklaşımının yansımalarını görülmektedir. Rehberlik hizmetlerini kriz ya da problem durumlarına çözüm bulmak olarak gören klasik yaklaşımlara bir tepki olarak ortaya çıkan gelişimsel rehberlik yaklaşımına göre, bireylerin hayatlarının her döneminde başarmaları gereken bir takım gelişim görevleri vardır. Bireylere verilecek rehberlik yardımının amacı bu gelişim görevlerini başarıyla tamamlamalarını kolaylaştırmak ve desteklemektir (Kuzgun 1988).
    İlk öğretimde rehberlik hizmetlerinin yerleşmesinde büyük role sahip bu yaklaşımın ilkeleri aşağıdaki biçimde özetlenebilir (Myrick, 1987).

  2. #2
    ReformTürk Yöneticisi Mustafa Uyar - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)
    Üyelik tarihi
    10 Eylül 2006
    Yer
    Ilgın, Konya
    Mesajlar
    13,663
    Tecrübe Puanı
    100

    Standart Yanıt: Ilköğretimde Rehberlik

    1 . Bazı öğrencilerin problemlerinin daha yoğun olmasına, belirli ihtiyaçları ya da ortamları gereği özel ilgi ve ihtiyaç duymalarına karşın rehberlik hizmetleri tüm öğrencilere yöneliktir.
    2. Gelişimsel rehberlik yaklaşımı organize edilmiş ve planlı bir müfredatı gerektirir. Bu müfredat öğrencilerin gelişimleri ile ilgili genel ve spesifik amaçlara sahiptir. Amaçların geı-çekleştirilmesin yönelik olarak hazırlanmış rehberlik üniteleri söz konusudur. Müfredat öğrencilerin bilişsel, duyuşsal ve fiziksel gelişimlerini temel alır ve eğitimin insani boyutu ile öğrenme koşulları üzerinde yoğunlaşır.
    Gelişimsel rehberlik müfredatlarında ele alınan başlıca konular şu şekilde sıralanabilir:
    - Okulu ve çevresini tanıma.
    - Kendini ve davranışları anlama.
    - Karar verme ve problem çözme.
    - Kişiler arası ilişki ve iletişim becerileri.
    - Okul başarısı becerileri.
    - Meslek farkındalığı ve eğitimsel planlama.
    - Toplumsal katılım.
    3. Gelişimsel rehberlik müfredatları ardışık ve esnek bir yapıya sahiptir. Rehberlik üniteleri farklı yaşlardaki öğrencilerin düzeylerine ve ihtiyaçlarına göre birbirini izleyecek biçimde sıralanırlar. Bu ardışıklık programın sürekliliğine hizmet eder. Ayrıca müfredat katı ve sabit bir yapıda değildir, ihtiyaçlar ve imkanlara göre değişik düzenlemeler yapılabilir.
    4. Her ne kadar rehberlik programı, akademik programlardan ayrı bir programsa da, bu durum rehberlik programı ile akademik programların birbirinden kopuk olduğu anlamına gelmez. Aksine programlar birbiri ile bağıntılı ve etkileşim halindedir. Buna göre gelişimsel rehberlik okuldaki eğitimsel süreçler bütününün tamamlayıcı bir parçasıdır.
    5. Rehberlik programının geliştirilmesi, yürütülmesi ve değerlendirilmesinden birinci derecede okul danışmanları sorumlu olmakla beraber, eğer okuldaki tüm personelin katılımı ve işbirliği sağlanamazsa beklenen verim alınamayacaktır.
    6. Gelişimsel rehberlik öğrencilerin kişisel gelişimleri ve bireysel potansiyelleri üzerinde odaklaşmıştır. Ancak bu durum öğrencilerin akademik başarılarının dikkate alınmadığı anlamına gelmez. Rehberlik programlarının gerçekleştirilen her bir amacının eğitimsel bir temeli vardır ve öğrencilerin daha etkili ve verimli öğrenmelerine doğrudan katkıda bulunur.
    7. Birçok rehberlik amacı öğretim programlarının ve rehberlik müfredatının çerçevesi içinde gerçekleştirilebilir. Ancak bunların dışında danışmanların bireysel olarak ilgilenmeleri gereken "problemli" öğrenciler de söz konusudur. Her ne kadar psikolojik danışma hizmeti, psikoterapi değilse de okul psikolojik danışmanlarının kendi yetki ve sorumluluk sınırları içindeki vak'alara müdahale edebilecek bilgi ve becerilerle donanık olması gerekir.
    Stone ve Bradle'ye (1994) göre gelişimsel bir ilköğretim rehberlik programı aşağıdaki felsefi temeller üzerinde kurulmalıdır.
    1. Bütün insanlar, çocuklarda dahil, cinsiyeti, ırkı, yaşı, yeteneği, performansı ya da statüleri ne olursa olsun eşsiz birer bireydirler. Her insan değerlidir ve optimum gelişme hakkına sahiptir. Bu konuda ayrım yapmaksızın bütün çocuklara gerekli yardımı sağlamak gerekir.
    2. Okul psikolojik danışmanları birer değişim ajanı olarak bir ilkokuldaki etkinliklerin amacının, çocukların gelişimini desteklemek ya da kolaylaştırmak olduğuna inanırlar.
    3. Okul psikolojik danışmanları okuldaki diğer uzmanlarla birlikte, işbirliği halinde çalışmalıdırlar.
    4. Bütün yetişkinler gibi okul psikolojik danışmanlarının da benimsedikleri değerler vardır. Danışmanlar benimsedikleri bu değerlerin farkında olmalı, bunların çevresindeki insanları etkileyebileceğini bilmeli ve bu değerleri çocuklara empoze etmekten kaçınmalıdır.
    5. Gelişimsel rehberlik kavramı ilkokul düzeyinde çalışan danışmanlar için kritik öneme sahiptir. Çocuğun optimum gelişimini amaçlayan gelişimsel rehberlik etkinlikleri sonucunda çocukların kendilerini daha iyi tanımaları söz konusudur. Ancak gelişimsel rehberlik kriz ya da problem durumlarını da ele alır ve üzerinde önemle durur. Klasik problem-merkezli danışmanlarla gelişimsel danışmanların farklarından birisi gelişimsel danışmanların çok daha çeşitli yaklaşımları ve teknikleri kullanmalarıdır.
    6. İlkokul çocuklarına verilecek PDR hizmetleri gelişimsel farklılıklarından dolayı ergenlere ve yetişkinlere verilecek PDR hizmetlerinden farklı ve daha karmaşıktır.
    7. PDR hizmetleri okuldaki tüm öğrenciler tarafından elde edilebilir olmalı. Bunu sağlamak için okullara öğrenci sayısı göz önüne alınarak yeterli sayıda danışman istihdam edilmelidir. Yüzlerce öğrenciyle bir tek danışmanın ilgilenmesi durumunda danışmanlar zamanlarını ancak, "yangın söndürme" faaliyeti biçiminde nitelendirilebilecek olan kriz durumlarına müdahale etkinliklerine harcayacaklardır.
    8. Psikolojik danışma ve rehberlik hizmetleri okuldaki eğitimsel süreçler bütünün tamamlayıcı bir parçasıdır.
    9. Gelişimsel rehberlik programlarının amaçları; okulun felsefesi ve misyona, rehberlik hizmetlerinin felsefesi ve öğrencilerin ihtiyaçları üzerine temellenmelidir. Elbette bu amaçlar ve ihtiyaçlar okuldan okula değişecektir.

    ilkokul danışmanının rol ve fonksiyonlarını aşağıdaki biçimde belirtmiştir.
    1. Psikolojik Danışma: Öğrencilerin kendilerini daha iyi anlamalarına kendilerini kabul etmelerine ve öz-sorumluluk (self-responsibility) düzeylerini yükseltmelerine yardım etmek.
    2. Müşavirlik: Yöneticiler, öğretmenler ve diğer personele öğrencilerin ihtiyaçlarını karşılamak amacıyla yardım etmek.
    3. Öğrenci Değerlendirmesi: Öğrenciler hakkında bilgi toplamak ve bu bilgilerin güvenli biçimde korunmasını sağlamak. Öğrenci hakkında toplanan bilgileri, onların belirli programlar için yeterli olup olmadıklarını değerlendirmek amacıyla yorumlamak.
    4. Velilere Yardım: Bireysel ya da gruplarla velilerle görüşmeler yapmak ve onlara çocuk gelişimi, problem davranışları ve çocuklarla ilgili diğer konularda bilgi ve kaynak sağlamak.
    5. Sevk: Öğrencileri okul içinde ya da dışındaki uygun profesyonellere sevk etmek.
    6. Program Geliştirme: Rehberlik programının geliştirilmesi için okul personeli, veliler ve diğer ilgili grupların çalışmalarını koordine etmek.
    7. Kariyer Gelişimi: Rehberlik müfredatının bir bölümü olarak kariyer farkındalığını geliştirme ve akademik müfredatların bir bölümü olarak aynı konuda öğretmenlere müşavirlik yapmak.
    8. Değişim Ajanlığı: Okul atmosferinin öğrencilerin duygusal veya akademik gelişimini olumsuz yönde etkileyebilecek unsurlarını değiştirmek için çaba göstermek.
    9. Ombudsmanlık: Bir öğrenci destekçisi gibi eylemde bulunmak.
    10. Disiplin: Öğretmenlere disiplin konusunda müşavirlik yapmak ya da uygunsuz davranışları olan öğrencilerle doğrudan ilgilenmek.
    11. Halkla İlişkiler: Öğrenciler, öğretmenler, veliler ya da topluma PDR hizmetlerinin önemini anlatmak.
    12. Yerel Araştırma: Öğrenci nüfusunun özellikleri, rehberlik programının değerlendirilmesi, öğrenci çıktıları ve benzeri konularda yerel araştırmaları koordine etmek.
    13. Müfredat Planlama: Akademik müfredatların öğrencilerin özel ihtiyaçlarına uygun hale getirilmesine yönelik çabaları. koordine etmek. Rehberlik müfredatını planlamak.
    14. Tarama (Screening): Öğrencilerin uygun biçimde yerleştirildiğinden emin olmak için öğrencilerle ve velilerle görüşerek tarama ve değerlendirme yapmak.

    Öğretmenlerin İlköğretim Rehberlik Hizmetleri İle İlgili Görevleri
    Kaynak: ReformTürk http://www.reformturk.com/seminer-calismalari/51065-ilkogretimde-rehberlik.html#post105442


    Rehberlik hizmetlerinin ilkelerinden birinin de, öğrenci ile ilgili tüm kişilerin işbirliği ile yürütülmesi gerekliliği olduğuna yukarıda değinilmişti. İşbirliği istenen bu kişilerin başında öğretmenler gelmektedir. Tüm öğretim kademelerinde geçerli olan bu ilke öğretmen öğrenci ilişkisinin daha yoğun ve uzun süreli olduğu, ayrıca öğrenciler için öğretmenin belki de en önemli otorite figürü olduğu ilköğretim basamağında daha fazla önem kazanmaktadır. Elbette bu durum öğretmenlerin rehber öğretmenlerin görevlerini üstlenmeleri anlamına gelmez. Bireysel ya da grupla psikolojik danışma örneklerinde olduğu gibi bazı rehberlik hizmetleri sadece bu konuda eğitim almış uzmanlar tarafından verilebilecektir. Ancak gerekli niteliklere sahip oldukları takdirde öğretmenlerin de yerine getirebilecekleri bir çok rehberlik hizmeti söz konusudur. Bu hizmetlerden en önemlisi öğrencilerle sıcak ve olumlu bir öğretmen-öğrenci ilişkisinin kurulmasını sağlayacak olumlu bir iklim oluşturmaktır. Bu iklimin oluşturulduğu sınıftaki ortamın çeşitli özellikleri söz konusudur (Render, 1989; Stone ve Bradley, 1994; Aspy ve Roebuck, 1976; Tausch, 1978). Böyle bir ortamda sadece öğrencilerin akademik başarılarının artırılması değil, aynı zamanda onların sınıfta kendilerini güvenli bir ortamda hissetmelerinin sağlanması ve öğrencilerin tüm yönleri ile gelişmesi de hedeflenmektedir. Böyle bir sınıfın öğretmeni, klasik bir öğretmene göre; öğrencilerin duygularına daha çok önem verecek, onları tanımaya daha çok çaba harcayacak, öğrencilerini daha çok dinleyecek, öğretim etkinliklerinde öğrencilerin fikirlerine daha çok yer verecek, öğrencilerle daha çok diyalog kuracak, öğrencilerini daha çok övecek, öğrencilerinin acil ihtiyaçlarına yönelik açıklamalara daha çok yer verecek ve öğrencilerine daha çok gülümseyecektir. Rehberlik anlayışına sahip öğretmenler olarak nitelendirebileceğimiz bu öğretmenler, her bireyin eşsiz olduğuna inanırlar. Öğrencileri birbirleri ile kıyaslamaz, aynı evde büyüyen çocukların bile, ilgi yetenek ve kişilik özellikleri açısından eşsiz olduklarını bilirler. Öğretmen olarak rollerinin, öğrencilerinin güçlü ya da zayıf yönleri ne olursa olsun. sahip oldukları büyük potansiyeli geliştirmelerine yardım olduğunu kabul ederler. Kendi kişilik ve ihtiyaç örüntülerini de sistematik olarak keşfetme çabasında olan bu öğretmenler sınıfta disiplini sağlamak için demokratik yöntemleri kullanırlar. Sınıfın düzen ve özgürlüğün hakim olduğu bir yer olması gerektiğine inanırlar. Araştırmalar öğretmenlerin empati, samimiyet, tutarlılık ve olumlu saygı biçiminde sıralanabilecek, rehberlik anlayışının gerektirdiği özelliklere sahip olması ve bunları öğrencilerine sunmasının; öğrencilerin gerek akademik başarıları gerekse diğer tüm alanlardaki gelişimleri üzerinde çok olumlu etkiler yaptığını göstermektedir. Öğretmenlerin çok azının doğuştan bu özelliklere sahip olmasına rağmen, söz konusu özellikleri eğitim yoluyla kazanmış öğretmenlerin de aynı olumlu etkileri sağlayabildiği yine araştırma bulgularınca ortaya konmuştur.
    Öğretmenlerin, olumlu bir sınıf atmosferi oluşturma dışındaki, okul rehberlik hizmetleri ile ilgili diğer görevleri ise aşağıda verilmiştir (OSDE, 1979 Worıybt, 1978; VSDE, 1983)
    1. Okul rehberlik programının planlanması, geliştirilmesi ve değerlendirilmesi ile ilgili etkinliklere katılmak.
    2. Okul rehberlik kuruluna katılmak.
    3. Sınıfında rehberlik hizmetlerinde kullanılabilecek materyali sağlamak.
    4. Öğrencilerin rehberlik ihtiyaçlarını ve bunların ne ölçüde karşılandığını belirlemek.
    5. Çeşitli problemleri olan öğrencileri belirleyerek bunları rehberlik servisine sevk etmek.
    6. Öğrencileri rehberlik hizmetlerinden yararlanmaları yönünde teşvik etmek.
    7. Rehberlik hizmetleri ile ilgili hizmet içi eğitim etkinliklerine aktif olarak katılmak.
    8. Her bir öğrencinin bilişsel, duyuşsal, sosyal ve fiziksel güçleri ile desteğe özel ilgiye ya da dikkate ihtiyaç duyduğu alanları ile ilgili ulaşabildiği tüm bilgileri toplamak ve bunları kullanmak.
    9. Gerek öğrencilere gerekse velilere yönelik olarak, okul rehberlik programında yer alan önleyici, geliştirici ve bilgi verici grup rehberliği etkinlikleri konusunda beceri ve deneyim kazanmak ve rehber öğretmenle işbirliği içinde bu etkinlikleri yürütmek.
    Bunlara ek olarak öğretmenler okulda rehber öğretmen tarafından yürütülen tüetkinliklerde onu desteklemeli, rehber öğretmenin yardımına ihtiyaç duyduğunda da, ondan bu yardımı isteme konusunda tereddüt göstermemelidir. Böyle bir işbirliği gerek öğretmenlerin gerekse rehberlik uzmanlarının okuldaki varlık sebebi olan,öğrencilerin tüm yönleriyle gelişmeleri için çok büyük katkı sağlayacaktır.





    Kaynak: ERKAN, S.. "Rehberlik Nedir?" İlköğretimde Rehberlik.Ed. Y. KUZGUN. Nobel Yayınları. Ankara: 1999.

Benzer Konular

  1. Rehberlik Sunuları
    By Beyza in forum Rehberlik ve Sosyal Etkinlikler
    Cevaplar: 0
    Son Mesaj: 07.Ekim.2008, 15:45
  2. Ilköğretimde anne baba öğretimi
    By Mustafa Uyar in forum Seminer Çalışmaları
    Cevaplar: 3
    Son Mesaj: 06.Eylül.2008, 11:00
  3. Rehberlik Ve Yöneltme
    By Mustafa Uyar in forum Seminer Çalışmaları
    Cevaplar: 2
    Son Mesaj: 26.Haziran.2008, 20:51
  4. rehberlik
    By selin84 in forum Rehberlik ve Sosyal Etkinlikler
    Cevaplar: 1
    Son Mesaj: 18.Haziran.2008, 16:53
  5. Rehberlik
    By şehzade in forum Kitap Özetleri
    Cevaplar: 1
    Son Mesaj: 22.Mart.2008, 19:15

Bu Konudaki Etiketler


Search Engine Optimization by vBSEO 3.6.0 PL2 ©2011, Crawlability, Inc.