Biraz sonra asmaya götürecekler beni
Yalnız kaldığım bu dünyadan
Yanaklarını öpemediğim yarimden,
Mürekkebi yarıda kalmış kalemimden
Ayırmaya götürecekler beni.

Her şey biraz sonra ,
Uyku tutmuyor gözlerimi.
Biraz sonra kapanacak
Yarime hasret kalan bu gözlerim
Açılmayacak ebediyen ,bu hayata

Kaynak: ReformTürk http://www.reformturk.com/sairlerden-siirler/7998-biraz-sonra-asmaya-goturecekler-beni.html#post12320
Dar ağacında bekler kaderim
Götürseler beni;
Sorun,
Şehirlerin kuytu sokaklarına
Sorun;
Dağda korkak şekilde açan papatyaya
Buradan bir eşkıya götürdüler mi? diye…

Dolasalarda boynumu küflenmiş iplere
Hiç korkmadan öleceğim
Yalın ayak, üstümde beyaz kefenimle
Kuş olup,uçup gideceğim

Geliyorum üstadım.
Su gibi akıp geliyorum
Tutmaz beni kanyonlar,
Önüme set çekmez bu kayalar

Dediğim gibi her şey biraz sonra
Bir yıldız kayacak
Yalnız kaldığı gökyüzünde,
Bir taş atılacak dipsiz uçsuz bucaksız kuyuya
Oda unutulacak seneler geçtikçe orada.

Dedim ya birazdan asmaya götürecekler beni
Ve o zaman ellerim kopacak bu kalemimden
Hafızalarda unutulacak ismim
Belki kırkyılın başında aklına gelirim sevdiğimin


Vakit;
Burnumda buram buram kokusunu çektiğim ölüm vaktidir
Son isteğimi soracaksan sor cellat;
Son isteğim sevdiğimi son bir kez olsun görüp
Öpebilmektir hayat...