Nesli Tükenmeden

Nesli Tükenmeden
zaman
dört nala koşan doru at sanki
sevda ki yelesine tutunamayan
ve adanmış kurban yanıtsız sorulara

her an biraz daha kaybediyoruz ah!
yaşanan aşklardan

’tek kürek toprak kapatır bin ayıbı
tek kürek toprak yeşertir fidanı’

ıslatın toprağı!
karanlık içinde çırpınır cenin çığlıkları
gidişleri anımsatan
imgelerin kapısı mühürlenir de
zapta geçer son dizeler
oturur yüreğe

ey şiir sızısı!

bulutlar elini eteğini çeker sevgiden
kalpler taş kadar ağırlaşır
ve sağırlaşır
kurşun kadar

çağır!
nesli tükenmeden sevgilerin
yağmur mevsimi gelsin

Aralık / 2007
Sevil Nizamoğulları