Necip Fazıl Öfke ve Hiciv kitabından :
FETİHNAME
Millet diyemem; illet!
Çeken de aynı millet.
Ölüm teri dökmekte
"Ebedmüddet" o devlet.
Filden fareye dönüş;
Devrim adlı sefalet.
Yedi düvele ferman,
Yedi düvele zillet.
Şuur, susam tanesi,
Uludağ boyu gaflet.
Baş baş soğanda değil,
Baş baş insanda kdlet.
Mala, namusa hücum
Ruha, nizama savlet.
Yılgınlık müslümanda,
Komünistte besalet.
Mektepte yuvalanmış
Diplomalı cehalet.
Bir şarkıcı kadındır
Gazinoda adalet.
Bir pis muhalefet ki,
Kabul etmez tuvalet.
Hain, menhus ve meş'um
Menfur, mahkûm cibillet.
Türkçeyi de piç eden
Zina neslinden velet.
Hukuku sade guguk
Hürriyeti rezalet.
Bir de İslâm partisi,
Hakikatta dalâlet.
Küfre taviz ocağı,
Oy verene hacâlet.
Ağır sanayi diye,
Aya keserler bilet.
Millî çözüm, hezeyan,
Millî görüş, hayalet.
Bu mu hakka bağlılık,
Bu mu halka vekâlet?
Bir çöküş habercisi,
Olsa olsa bu halet.
Bu halet olsa olsa,
Kıyamete delâlet.
Doğrul türbenden Fatih!
Gel de dâvayı hallet!
Göster hangi kanundur,
Sonsuzluğa kefalet.
Ne varsa ana baba,
Gel, anasını bellet.
(1980)
