- Bizi hatırlar mısın? Güz camlarında ellerimiz..

- Yağmuru düşünüyorum hala... Biz?

- Bu ölü ellerimiz...

Yazık !



Böyle dedim gecenin kaç saati -üç adım yokluğunuz-
Bir fesleğen kokladım bir soluksuz dünya
O hiç bitmemiş sigaranız, o yarım dudaklarınız
Bir nefes daha yoksa ölüm bu yağmurla çıktım şehirden

Gelmeyecekseniz...
( Gelmeyeceğim )

Hiç unutmadım oysa. Neredeydi bir ben biliyordum - ah umut -
Siz yokken paramparça martı kapkara denizdi gözlerim
Durup durup saçlarınızdım belki yüzünüz -bu asla olamaz-
Eğilirken güne ay. Dokundum..
Oradaydınız...

Kıyıdaki Adam ve içine düşen ses:

Dünya''nın en güzel tarafında O
Kıyısında ben
Kadıköy''ü ve ışıkları gördük
İşte burası dedi - karşıyı göstererek -

Ama ben...

Çok yorgunum.
Kaynak: ReformTürk http://www.reformturk.com/sairlerden-siirler/34331-icime-dusen-ses.html#post71540

- Bir vapur Beşiktaş''a giderken -

Gözlerini tuttum.

Ağladı O.


- Son kez dokunurken cama
ellerinize bakarken içim
bir utançtı evet
bir utançtı gözlerim.

- Ama Siz?

Yazık !

***önder karadeniz***