Öksüz

Öksüz
Üç beş çocuk gördüm,
Okul yolunda,
İçlerinden biri küçük mü küçük,
Hava bir kış soğuğu,
Buz tutmuş sokak ve damlar,
Kuru ağaçlarda çözülmemiş kırağılar,
Dikkatimi çekti küçüğün kitap çantası,
Çantamı ne gezer düpedüz bez torba,
Soğuktan kızarmış ve çatlamış elleriyle
Sırtında taşımaya çalışıyordu.
Ya ayakları,
Parmak uçları kızarmıştı.
Öksüz işte,
Sırtında ceketi yok,
Fakat yüreğinde okuma sevdası,
Memleket sevdası,
Ve yoksulluk acısı.
Önce Allah sonra kullar,
Buyurun insanlık yarışına,
Öksüzler yalnız kalmasın.
Yetimler yalnız kalmasın,
Yoksullar yalnız kalmasın,
Bizler toplum olarak onları kurtaralım,
Kim bilir belki bir günde,
Onlar bu toplumu kurtarır.
Selam bütün öksüzlere, yetimlere ve yoksullara,
Selam bütün insanlara.

11.10.2004

Tayyip Sağ

(http://Antoloji.Com)