Anne

İlk kundağın
Ben oldum, yavrum;
İlk oyuncağın
Ben oldum!

Acı nedir
Tatlı nedir... bilmezdin...
Dilin damağın
Ben oldum!

Elinin ermediği
Dilinin dönmediği
Çağlarda, yavrum
Kolun kanadın
Ben oldum
Dilin dudağın
Ben oldum

Belki kıskanırlar diye
Gördüklerini
Sakladım gözlerden
Gülücüklerini...
Tülün duvağın
Ben oldum!

Artık isterlerse adımı
Söylemesinler bana
"Onun annesi" diyorlar...
Bu yeter sevgilim, bu yeter bana!

Bir dediğini iki
Etmiyeyim diye öyle çırpındım ki
Ve seni öyle sevdim sana
O kadar ısındım ki
Usanmadım, yorulmadım, çekinmedim
Gün oldu, kırdın...
İncinmedim;
İlk oyuncağın,
Ben oldum, yavrum
Son oyuncağın
Ben oldum...

Layık değildim
Layık gördüler
Annen oldum yavrum,
Annen oldum!

Arif Nihat Asya

Anne

Hakkın ödeşilmez eşin bulunmaz
Beni ak sütünle besledin ANNE
Şefkatin bir şeyle satın alınmaz
Kulağıma ninni söyledin ANNE

Ne kadar tatlıydı gel yavrum derken
Seyrederdi mışıl mışıl uyurken
Elinde avcunda hiç bir şey yokken
Giydirdin kuşattın süsledin ANNE

Bu gece rüyamda yaktın özümü
Şahballı'yım tutamadım sözümü
Okşadın saçımı öptün yüzümü
Başımı göğsüne yasladın ANNE

Hilmi Şahballı
Kaynak: ReformTürk http://www.reformturk.com/sairlerden-siirler/2918-anne-anneye-siirler.html#post3820


Anne

Var mı onun gibisi var mı söyle
Uyursun başucunda o bekler
Üşürsün üstünü örter vefalım
Hastalansan o hastalanır sanki
Seninle ağlar seninle güler

Var mı onun gibisi var mı söyle
Senden ne mal ister ne mülk
Arada bir hatırlasan yeter
Dünyaları verirsin ona Annene
Unutmaz da bir çiçekle gidersen

Var mı onun gibisi var mı söyle
Taşır seni dokuz ay karnı burnunda
Geceleri bölünür uykusuz kalır
Yıllar yılları kovalar zamansız
Saçlarına aklar düşer vefalımın
Var mı onun gibisi var mı söyle

A. Hakan Düz

Anne

Bir yaz günü doğduğumda
Kimbilir ne kadar sevinmiştin anne
Hiç düşünür müydün birgün
Büyüyecek kızım diye
Ben ağlarken çığlık çığlığa
Kimbilir ne sevinç vardı hastane odasında
Anne bak yine ağlıyorum
Ve biliyorum ki bu defa
Sen de ağlıyorsun anne
Hep küçük bir kız olarak kalsaydım
Sana isminle seslenseydim anne
Yere düştüğümde
Bir tek sen kaldırsaydın anne
Şimdi yılgınlıklarım var
Paylaşamadım anne
Ne seninle ne bir başkasıyla
Yapamadım anne
Şimdi anladım her sevgi yalanmış
Senin sevginden başka anne
Hatırlar mısın tek sendin
Hastayken başucumda ağlayan
Senden başkası yaptı mı,
Aradı mı sordu mu anne...
Yıllar geçtikçe anlayacaksın derdin
Evet sonunda anladım
Hayat sebebimmişin anne....
Şimdi kocaman kız oldum
Ama bilirim hala yüreğin yanar benim için
Ben yokken yanında, ağlar bilirim gözlerin....
Herşey boşmuş dünyada anne
Senin sevginden başka...
Bir gün düşersem bir taşa takılıpta...
Ve yanımda olmazsan....
Uzat ellerini melek olayım seninle
Hep seninle kalayım anne....

Hande İltir