Dost musun?

Oyleyse canin canimdir...

Aynan olmaliyim...
Yuzune soyleyebilmeliyim her seyi...
Hem sakinmadan, mertce...
Hani bilirsin, esirgemem lâfimi,
Ne sekil gelirse, oylece...
Hazirim tum ictenligimle konusmaya, ama,
Seni de dupduru isterim karsimda...

Dostsan,
Gozlerimin icine baka baka yaka silk benden!
Arkamdan sIkayetlenme!
Yigit ol! Gerekirse yigitce azarla, cekinme!
Lâf degil, icraat beklerim senden!
Oyle bak ki, hislerini gorebileyim. ..
Oyle hisset ki, guvenle bakabileyim. ..

Sevmem, olenin ardindan agit yakmayi!
Dil donerken soylenmeli her sey...
Kulak duyarken anlatilmali. ..
Goz bakarken bakmaliyim sana...
Can sag iken sarilmali...
Keskelere meydan vermemeli hayatim,
Pismanliklarla yogrulmamali. ...

Hayir!

Dirime selâm vermeyen,
Olume de fazla yaklasmasin!
Dostsan, olmemi bekleme!
Hakliysam, yasarken savun beni!
Yasarken yanimda ol!
Inanmissan bana, kimse cevirmesin seni yolundan!
Ve inanmamissan, sakin rol yapma!
Her soyledigimi onaylaman sart degil...
Her yaptigimi begenmen de gerekmez...
Dostsan, rahatca elestir, fikrini rahatca soyle, sIkilma!
Yadirgayabilirsin beni,
Ve ben de seni tuhaf bulursam sasirma...
Kandirmani aslâ kabul edemem!
Her dedigini, her yaptigini hos gorurum, ama,
Beni, bana sormadan yargilama!
Her yedigimiz ayni olmaz belki,
Her dakikamiz birlikte gecmez...
Her guldugunde gulmeyi garanti edemesem de,
Agladiginda seninle birlikte oturup aglarim...
Belki her cagirdiginda gelemem fakat,
Derdine ortak ararsan, kosarim...
Ben de herkes gibi insanim elbet,
Ne goklere cikar beni, ne de yerin dibine sok!
Senin isin bu degil!
Benim zaten bir yerim var herkes gibi yer ile gok arasinda...

Dostsan,
Kucumsemeden, kufretmeden,
Sevgiyle, saygiyla ve huzurla gel sokagima...
Dinlenmek istediginde, hic dusunme, sana ozel bir limanim,

ama...

Yoruldugum zamanlarda,
Diledigimce siginabilmeliyim koylarina...
Seni bir cocuk kadar saf sevebilirim
Ve bir deli kadar art niyetsiz...
Ugruna seve seve hesabi sasiririm...
Gormezden gelebilirim yanlislarini. ..
Baskalari enayilik sayabilir,
Baskalari akilsizligima yorabilir,
Bunlari dert bile etmem, ama,
Sen, aslinda aptal olmadigimi,
Her an, tekrar tekrar hatirla!
Ve sakin beni aptal yerine koymaya kalkisma!
Seviyorsan, cimrilik etme, soyle!
Muhabbeti varken, yokmus gibi yapanla,
Hic sevmedigi halde, yilisip durana sinir olurum!
Neyse, o olmali insan...
Kendisi olmaktan korkmamali!
Kaynak: ReformTürk http://www.reformturk.com/sairlerden-siirler/1710-dost-musun.html#post1941
Kendisi olmaktan kacmamali!
Bil ki, sensin diye seni birakmam, ama,
Ben oldugum icin birakirsan beni,
Yas da tutmam arkandan!

Bedel mi?

Odemeyeceksen cikma yola!
Icten pazarlik edersen, ancak kendine edersin...
Kendince kuser barisir, kendi kendini yersin!
Dostsan, mevsimince yag...
Kissan kar ol, guzsen yagmur...
Soguguna, sicagina, esip savurmana itiraz etmem,
Senden, ille de bahar olmani beklemem, ama,
Dayanmalisin en siddetli firtinalarima. ..
Belki de cok geldi bunca talep...
Bana karsi hicbir mecburiyetin yok, korkma...
Sana fazla geldigim ilk anda,
Arkana hic bakmadan, donup gidebilirsin. ..
Gecip gidebilirsin, borcluluk hissetmeden. ..
Mutlaka bir aciklama da beklemem senden, ama,
Gitmeye davranirsam bir gun,
Sen de karsimda set olma!

Dost musun?

Oyleyse, canin canimdir,

Yoluna bas koymaya hazirim ya,

Basini da yollarimda isterim, unutma!