Geceleyin Ölür Şairler
Geceleyin ölür şairler
Ansızın karanlık bir gece
Son nefeste kalemle son hece
Uçurumdan düşer beraber
Geceleyin ölür şairler
Kimsesiz bir sema altında
Şiirler kimsesiz, kimsesizdir veda
Her ceset kendi naaşını defneder
Geceleyin ölür şairler
Acılar içinde inleyerek
Belki mutluluğa son çeyrek...
Yıldızlar söner birer birer
Korkunç yüzleri ıraktır gözden
Geceleyin ölmekte şairler
Çaresizce ruhu terkeder
Kederden harap olmuş ten
Geceleyin ölür şairler
Yarım kalan kalemler kırık,
Kiminin sayfası karanlık...
Gidenler bir daha dönmek ister
Geceleyin ölür şairler
Ansızın karanlık bir gece
Son nefeste kalemle son hece
Uçurumdan düşer beraber
