Karadeniz

Nasıl yaktı ise beni yürekten,
Sende onu öyle yak Karadeniz
Acı bir hatıra neyse geçmişten,
Hepsini kökünden yık Karadeniz.

Teselli vermiyor artık umutlar,
Simsiyah geliyor bana yarınlar,
Çırpınışlarında dert var,sitem var,
Dinlerim,içini dök Karadeniz.

İstersen aldırış etme sözüme,
Gece olur uyku girmez gözüme,
Dönüp bakmaz oldu artık yüzüme,
Ne olur,bari sen bak Karadeniz.

Artık vazgeçemem ben o gülümden,
İnan çare umdum soğuk ölümden,
Dostlar bile anlamıyor halimden,
Senden başka dostum yok Karadeniz.

Nazarlar değmesin kara kaşına,
Feryadını duymaz etme boşuna,
Düğünler kurulmuş sen de başına,
Allı çiçekleri tak Karadeniz.

Umut mu bekledin aşk baharından?
Gözyaşı dökülür dalgalarından,
Vurulup da bir gün şah damarından,
Dizinin üstüne çök Karadeniz.

Korkuyorum sensiz ölüp gitmekten,
Korkuyorum bir mum gibi sönmekten,
Nasıl yaktı ise beni yürekten,
Sen de onu öyle yak Karadeniz.

Özcan Bortepe

şiir gerçektende çok ama çok güzel, eline sağlık...

Korkuyorum sensiz ölüp gitmekten,
Korkuyorum bir mum gibi sönmekten,
Nasıl yaktı ise beni yürekten,
Sen de onu öyle yak Karadeniz.

Yüreğine sağlık sayın hocam ...

Karadeniz

Göklere aynasın, bulutlar senin,
Bir ufak meltemle ürperir tenin.
Fırtına, türküsü enginlerinin;
Köpük, sularının perisi, deniz!

eline sağlık çok güzel