Ağlayamıyorum

Ağlayamıyorum...
Bu yaraya tek çare gözyaşı
Ağlayamıyorum...
Hayatıma gelişin ve her gelişin bir gidişi
Gelişin aydınlıktı,
Koca İstanbul kanatlarımın altındaydı..
Gidişin karanlıktı,
Tüm ışıkları söndü sokaklarımın..
Yüreğim varoş,yüreğim yangın yeri
Bilemedim,
Bilemedim sevdama bu kadar yakışacağını
Aklıma,yüreğime bu denli kazınacağını bilemedim
Bana kimse sen gibi sarılamazdı
Kimse ama kimse sen gibi can olamazdı..

Şimdi soruyorlar bana
Serseri,avare yüreğime
Neyin var ne bu puslu gözler
Nryin var ne bu sus pus oluşlar
Dilimden birkaç sözcük dökülür
Çok sevdim be,çok sevdim...

Sen gözlerinde kaybolduğumdun
Her yorulduğumda sığındığımdın
Aşkıma en çok yakışandın..

Sen gelecek üzerine tek planımdın
Hayallerimin tek gerçeğiydin
Ellerimin ellerinde ilk titrediğiydin...

Kayboldum..
Sensizlikte...
Kayboldum gönlümün varoşlarında
Sana çıkmıyor artık hiçbir sokak
Ardında değilsin çaldığım hiçbir kapının
Hayat bize kalmadı..Sen uzaksın sesin uzak...

Gözlerimde akşamları karşılıyorum
Kapkaranlık dünyam yokluğunda
Habersizsin beklemelerimden,
Habersizim senin hallerinden..

Düşünüyorum..
Yine seni
Gecenin bu kör saatinde
Sensizlikte
Senli günleri düşünüyorum..
Bilmiyorum
Şimdi nerdesin,napıyorsun
Gözlerine başka gözler,ellerine başka eller değiyor mu?
Bilmiyorum....
Düşlerin var mı?Düşlerin kimin üzerine.
Belki aşıksın bir başkası var
Bir başkasına çarpıyor kalbin
Belki...

Ya da hala beni düşünüyorsun
Sende ulaşamıyor sende yanıyorsun..
Yoksa boş mu verdin düşlemeyi
Ne beni ne kendini
Hastasın belkide,
Ya da ağlıyorsun.
Belkide benim ağladığım şu dkkalarda
Sen gülüyorsun...

Sen gece ay ışığımdın
Şehrimin en güzel sokaklarıydın
Sen benim varoşlarımdın

Sen benim yaşayamadığım çocukluğumdun
Umutsuzluğumda tek umudumdun..

Sen aşkına tek ağladığımdın
Aşk denilen kavramın bendeki karşılığıydın..

Sonsuza dek son nefesime dek
sensizlikte çaresizlikte beni sevsende sevmesende
unutmus olsanda hatrında olsamda
Tek sevdiğim aşkıma ömrüme tek bedelim tek yakışanım..

sen benim mabedim tek gerçeğim...