TOMBİŞ AYI

Küçük Ali pek düzenli bir çocuk değildi. Onun birçok oyuncağı vardı, fakat içlerinden en sevimlisi Tombiş Ayı’ydı. Tombiş Ayı Ali’nin kendisine hiçde iyi davranmadığını düşünüyordu. Yine de onu çok seviyordu. Bir gece Ali yatarken Tombiş Ayı’sını yanına aldı. Sonra da onu yastığının altına koyarak uykuya daldı. Bu şekilde Tombiş Ayı çok rahatsız bir gece geçirmişti.
Kaynak: ReformTürk http://www.reformturk.com/okul-oncesi-etkinlikler/56007-tombis-ayi.html#post114191
Sabah olunca küçük Ali uyandı her zamanki gibi telaşla yatağından fırladı. Tombiş Ayı’yı dikkatsizce eliyle itti. Ayıcık yere yuvarlandı. Fakat bu durum Ali’nin umrunda değildi. Tombiş Ayı bu ilgisizliğe çok üzülüyordu. ‘ Ali gibi bir çocuğun oyuncağı olmak ne talihsizlik ‘ diye düşündü. Fakat elinden bir şey gelmezdi.
Ali kum havuzunda oynarken Tombiş Ayı’yı da yanına alırdı. Fakat oyununa onu katmazdı. Tombiş’i ilgisizce bir kenara atar, kendisi oyuna devam ederdi. Küçük Ali’nin bu davranışı diğer oyuncaklara da böyle idi. Fakat bu durum en çok Tombiş Ayı’yı üzerdi. Çünkü Ali’yi en çok kendisinin sevdiğine inanıyordu. Onun için Ali’nin ilgisizliği onu çok üzüyordu.
Yine yağmurlu bir gün Ali gezmeye çıkmıştı. Tombiş Ayı’yı da arabasına koymuştu. Tombiş’in orada ıslanacağını hiç düşünmüyordu. Tombiş Ayı bu durumda bile halinden memnundu. Fakat Ali’nin ıslanıp hasta olacağını düşünüyordu. Ali yağmur altında koştu, oynadı. Bu arada evden epeyce uzaklaşmıştı. Nihayet eve dönmeyi akıl etti. Eve geldiklerinde hem Ali hem de Tombiş Ayı iyice ıslanmışlardı.
O günden sonra Ali ateşlendi. Üşütmüş ve hasta olmuştu. Yataktan kalkamadı. Tombiş Ayı’yı yine yastığının altına koymuştu. Tombiş bu durumda rahatsız olmasına rağmen yine Ali’yi düşünüyordu. Ali’nin hastalanamasına üzülmüştü Ali bütün gün yattı. Annesi ona ıhalamur içirdi. Ayrıca doktorun verdiği ilaçlardan verdi. Küçük Ali hastalığı süresince oyuncaklarıyla oynayamadı.
İki gün içinde Ali iyileşti. Annesi ona kitaplardan öyküler okudu. Bir gün daha dinlenmesi gerektiğini söyledi. Ali Tombiş Ayı’yı eline almıştı. Fakat onunla oynamıyordu. Tombiş Ayı Ali’nin bu ilgisiz davaranışına üzülüyordu. Yine de Alinin iyileşmesine seviniyordu bu sevincini ona belli etmek istiyordu. Ali’nin elinden kurtuldu ve onun yüzüne yaklaştı. Ali’de onu kucakladı.
Günler geçti. Kış mevsimi geldi. Her taraf benbeyaz karlarla örtüldü Ali mevsime göre giyinmeyi öğrenmişti. Tekrar üşütüp hasta olmak istemiyordu. Ali, Tombiş Ayı’ya da annesinin diktiği paltoyu giydirdi. Birlikte kızak kaymaya gittiler. Bu ilgi Tombiş Ayı’nın hoşuna gidiyordu. Kızak kayarken Tombiş Ayı yer düştü. Ali onun düştüğünü görmedi
Biraz sonra Ali yorulup kızak kaymaya ara verdi. O zaman Tombiş Ayı’nın kaybolduğunu farketti. Etrafa bakındı, sevimli ayıcığını göremedi. ‘ heralde karlar altında kalmıştır’ diyerek oradan uzaklıştı. Kızak kayarak bol bol eğlenmişti. Tombiş Ayı’nın kaybolmasına fazla üzülmedi. Koşarak eve döndü. Sıcak evine dönmenin sevinci içindeydi. Ayıcığının orada ne yapacağını düşünmüyordu.
Tombiş Ayı karların içinde kalmıştı. Ali ise onu hiç aramamıştı. Halbuki Ali hasta olduğunda kendisi onun için ne kadar üzülmüştü. Şimdi ne yapacaktı ?
Önce çok korktu. Sonra da gerçek ayılar gibi kış uykusuna yatmaya karar verdi. Nasıl olsa üzerinde sıcacık bir palto vardı. Gözlerini kapayıp kış uykusuna daldı. Bahar da tekrar uyanacaktı.
Günler geçti, havalar ısınmaya başladı. Karlar da tamamen erimişti. Tombiş Ayı bir sabah güneş ışıklarıyla uyandı. Baharın gelmesi ile içine bir sevinç doldu. Küçük Ali’nin kırlara gelerek kendisini bulacağını düşündü ve sevindi. Ali mutlaka gelecekti. Ne de olsa Ali’nin oyuncağı idi.
Tombiş Ayı bunları düşünürken, koşa koşa kendisine doğru gelen Ali’yi gördü. Ali onu görmüştü ve sevinçle koşuyordu. Hemen Tombiş Ayı’sını yerden aldı ve kucakladı. Tombiş buyakın ilgiden çok memnun oldu. Bütün üzüntülerini unuttu. Ali artık oyuncaklarının kıymetini anlamıştı. Bu Tombiş Ayı için bir mutluluktu. Küçük Ali Tombiş Ayı’sını çok özlemişti.
Ali Tombiş’i kuckladı onu hiç yanından ayırmıyordu artık. ‘ benim güzel Tombişim, seni bulduğuma ne kadar sevindim bilemezsin ‘ diyordu. Birlikte eve geldiler. Annesi de Tombiş Ayı’nın bulunmasına sevinmişti.Ali’ye oyuncaklarını daha iyi koruması gerektiğini söyledi. Tombiş Ayı ile Küçük Ali her zaman birbirlerini sevdiler ve güzel günler geçirdiler.