BIR GUN INSAN...

Bir gun insan virgulu kaybetti (,), o zaman zor cumlelerden korkar oldu ve basit ifadeler kullanmaya basladi: cumleleri basitlesince dusunceleri de basitlesti.

Sonra unlem isaretini kaybetti (!); alcak bir sesle ve ses tonunu degistirmeden konusmaya basladi. Artik ne bir seye kiziyor, ne bir seye seviniyordu. Hic bir sey onda en ufak bir heyecan uyandirmiyordu.

Bir sure sonra soru isaretini (?) kaybetti ve soru sormaz oldu, hicbir sey onu ilgilendirmiyordu. Ne evren, ne dunya, ne de kendi apartmani umurundaydi.

Bir kac sene sonra iki nokta ust uste isaretini (:) kaybetti ve davranis nedenlerini baskalarina aciklamaktan vazgecti.
Kaynak: ReformTürk http://www.reformturk.com/konusuz-konular/3383-bir-gun-insan.html#post4447

Omrunun sonuna dogru elinde yalniz tirnak isaretleri (" ") kalmisti. Kendine ozgu tek dusuncesi yoktu, yalniz baskalarinin dusuncelerini tekrarliyordu. Dusunceyi unuttu ve boylece son noktaya eristi.


(A. KANEVSKI)