Bilmem ki bu kaçıncı nisan?
Saymadım…
Kaçıncı gülüşü bahar dalının?
Hani geri gelecektin o sessiz trenle?
Elveda değildi son sözün.
Bırakır mıydım bilseydim o buruk gülüşünün,
Nice cemreler beni avutacağını.
Hasretinle suluyorum verdiğin gülü,
Her gece sabırla bekliyorum yarını.
Şafakta,
Kaynak: ReformTürk http://www.reformturk.com/kendi-siirleriniz/9687-sessiz-tren.html#post14806
Aynı saatte gelir,
Sessiz,uzun,siyah bir tren.
Kimseler duymadı seni kaçırırken,
Uçuyordu sanki mutluluktan.
Boşuna içimdeki vehmin isyanı,
Biliyorum,
Boşuna yağmurlarda beklemem.
Nedendir gecelerde uykusuzluğum?
Bir parça uykunun adıysa elem.

O ahşap evde kahkahalar yok artık,
Kapısını çalan olmadı
Ve güneş görmedi nice yaz.
Muhabbeti kestim insanlarla,
Bilirsin,
Beni senden gayrısı anlayamaz,
Anlayamaz…

ö.b.