Peygamberimizin çocukları
PEYGAMBERİMİZİN ÇOCUKLARI
Peygamberimizin Çocukları Rasûl-i Ekrem Efendimizin üçü erkek Kasım, Abdullah, İbrahim dördü kız olmak üzere yedi çocuğu doğmuştur.Bunlar doğuş sırasıyleKasım, Zeyneb, Rukayye, Ümmü Külsûm, Fâtıme, Abdullah, İbrahim isimlerini taşımışlardı.Bu yedi çocuğun altısı Hazreti Hadîceden, yedincisi Mısırlı Hazreti Mâriyeden idi.
İbni İshak, Peygamberimizin Tâhir ile Tayyeb adında iki evlâdı daha olduğunu söylemektedir;
Kasım:
Rasûl-i Ekremin ilk çocuğu Kasım idi.Bu sebepten künyesi:Ebül-Kasım Kasımın babası oldu.Hazreti Peygamber, EbûlKasım adiyle çağırılmasından hoşlanırdı. Ashab da kendisini bu isimle çağırırlardı.Kasım iki sene yaşadı.Mekkede vefat etti.Rasûl-i Ekremin çocukları içinde ilk ölen: Kasım oldu.
Zeyneb:
Peygamberimizin en büyük kızıydı.Kasımdan sonra doğmuştu.Zeyneb doğduğu zaman, Rasûl-i Ekrem otuz yaşındaydı.Mekkede doğmuş olan Zeyneb, Hicretin sekizinci senesi Medinede vefat eyledi.Otuz yaşında bulunuyordu.Zeyneb, önce, teyzesinin oğlu Ebûlas ile evlenmişti.Ebûlas bidayette müşriklerden ayrılmadığı için, Bedr gazvesinde müslümanların eline esir düşmüş, kurtulunca, Zeynebi Medineye göndereceğine söz vermişti.Rasûl-i Ekrem, ailesini getirmek için, Harise oğlu Zeydi göndermişti.Zeynebi Medineye götüren Zeyd oldu. Zeyneb Medineye gitti ve fakat zevci Ebûlas Mekkede kaldı.Ebûlas, bir seriyye esnasında yine müslümanların eline esir düştü ve fakat Hazreti Zeynebin himayesi sayesinde serbest bırakıldı.Ebûlas, ikinci defa esirlikten kurtulunca, Mekkeye gitti.Emanetleri sahiplerine verdikten sonra, müslümanlığı kabul etti. Medineye hicret eyledi.Müslüman olduğu için nikâhları yenilendi.Ebûlas, Hazreti Zeynebe iyi muamele ederdi.Bu yüzden, Rasûl-i Ekremin takdirini kazandı. Zeyneb, kocasına tekrar kavuştuktan sonra çok yaşayamadı.Vefatında, cenazesi Ümmü Eymen ile Hazreti Şevde tarafından yıkandı.Namazını Rasûl-i Ekrem kıldi.Mezarına Ebûlas indirdi.
Rukayye
Rasûl-i Ekremin ikinci kızıydı.Doğduğu zaman Hazreti Peygamber Efendimiz, otuzüç yaşında bulunuyordu.Rukayye babasının Peygamberliğinden önce, Ebûlehebin oğlu,Utbe ile evlenmişti.Rasûl-i Ekrem, halkı İslama dâvete başlayınca Ebûleheb, oğlunu çağırdı:
- Oğlum! Muhammedin kızından ayrılmıyacak olursan,ben senden ayrılırım. dedi.Utbe de babası Ebûlehebin teşvikiyle Rukayyeyi bıraktı.O zaman Rukayye, Hazreti Osman ile evlendi.Habeşistana göç eden ilk kafileye Hazreti Osman, zevcesi Hazreti Rukayye ile birlikte katılmışlardı.Hazreti Osman, Habeşistandan Mekkeye dönmüş, oradan da Medineye hicret etmişti.Rukayye, Bedr gazası günlerinde hastalanmış, bu yüzden Hazreti Osman, Bedr muharebesinde bulunamamış, hattâ zevcesi başında kaldığı için, mazeretliler arasına konulmuştu.Bedr gazası zaferini Harise oğlu Zeyd, Medineye ulaştırdığı gün, Hazreti Rukayye vefat etmişti.Rasûl-i Ekrem de, Bedr savaşı yüzünden, kızı Ru-kayyenin cenazesinde bulunamamıştı.
Ümmü Külsüm:
İslâmiyet gelmeden önce doğdu.Annesi hazret-i Hadîcedir.Ümmü Gülsüm İslâmiyet gelmeden önce Ebû Lehebin ikinci oğlu Uteybe ile nişanlanmıştı. İslâmiyet gelince Ebû Leheb îmân etmedi ve İslâmiyetin çok azgın bir düşmanı oldu.Onun hakkında Tebbet sûresi nâzil olunca oğluna Ümmü Gülsümden ayrılmasını söyledi.O da babasını dinliyerek ayrıldı.Bedr gazasının sonunda, Hazreti Rukayyenin ölümünden bir yıl sonra, Hicretin üçüncü yılı, Hazreti Osmanla evlendi.Hafsa dul kalınca,Hazreti Ömer, Osmana müracaat ettiği zaman, Hazreti Osman tereddüt etmişti.O zaman Rasûl-i Ekrem, Ömere:
- Ben sana Osmandan, Osmanada senden daha iyi bir adam bulacağım.Kızını bana ver, ben de kızımı Osmana vereyim demişti .Hazreti Osmanla evlenen Ümmü Külsûm, onunla altı yıl beraber yaşadı.Hicretin dokuzuncu senesi vefat etti.Cenaze namazı Rasûl-i Ekrem tarafından kılındı.Hazreti Ali Hazreti Fadl ve Hazreti Üsâme tarafından gömüldü.Hazreti Osman, Rasûl-i Ekremin iki kızı: Rukayye ve Ümmü Külsûm ile evlendiği için, İki nur sahibi mânâsına Zinnûreyn sıfatını kazanmıştı:
Fâtıme:
Rasûl-i Ekremin en küçük ve fakat en sevgili kızıydı.İlâhî vahiy ilk geldiği zaman, Mekkede doğdu.Hicretin ikinci senesi Medinede Hazreti Ali ile evlendi. Evlendikleri zaman Hazreti Fâtıme 15, Hazreti Ali 24 yaşındaydı.Rasûl-i Ekrem, kızı Fâtıme için, yatak çarşafı, iki değirmen, bir su tulumu hazırlamış, Hazreti Fâtıme, değirmenlerle su tulumunu, bütün ömrü boyunca kullanmıştı.Rasûl-i Ekrem Hazreti Ali ile Hazreti Fâtımenin iyi geçinmesini ister,aralarında ihtilâf çıkarsa, onları barıştırırdı.Bir gün Ali, Fâtımeye şiddetli bir muamelede bulunmuş, Fâtımede Rasûl-i Ekreme başvurarak Aliyi şikâyet eylemişti. Fâtımeden sonra, Ali gelmiş, o da Fâtımeyi şikâyette bulunmuş,fakat Rasûl-i Ekrem ikisin de barıştırmıştı.Bir defa da, Hazreti Ali ikinci bir zevce almaya kalkmış, bunu haber alan Rasûl-i Ekrem çok üzülmüş bir hutbesinde;
- Benim kızım benim ciğerparemdir.Kızımı kederlendiren her şey, benide kederlendirir demiş,bunun üzerine Hazreti Ali teşebbüsünden vazgeçmiş, Hazreti Fâtımenin sağlığında başka bir kadınla evlenmemişti: Hazreti Fâtıme, Hicretin 11 inci senesi, babasından altı ay sonra vefat eyledi.Rasûl-i Ekrem Efendimizin irtihalinde kızı yirmibeş yaşındaydı.Rasûl-i Ekrem, kızı Fâtımeyi çok severdi. Hastalığı sırasında onu yanına çağırdı.Kulağına fısıldadı.O zaman Fâtıme ağladı.Sonra yine fısıldadı.Bu sefer, Fâtımenin yüzü güldü.Hazreti Âişe sordu. Hazreti Fâtıme de:
- Önce, Rasûl-i Ekrem, hastalığı sonunda öleceğini söyledi:Ağladım.Sonra, ailesi içinde kendisine ilk kavuşacak olanın ben olduğumu haber verdi:O zaman da sevindim diye cevap vermişti: Rasûl-i Ekrem Efendimizin soyunu yaşatan Hazreti Fâtıme oldu.Fâtımenin beş çocuğu oldu: Hasen, Hüseyn, Muhsin, Ümmü Külsûm, Zeyneb isimlerinde idi.Bunlardan Muhsin, küçükken vefat etmişti.
Abdullah:
Hicretten önce, onbirinci senesi Mekkede doğdu:Üç ay yaşadı. Küçükken öldü. Tâhir ve Tayyeb Abdullahm diğer isimleriydi.Halbuki, yukarıda gördük:Tâhir ile Tayyeb İbni İshaka göre, Rasûl-i Ekremin iki ayrı oğluydu.
İbrahim:
Rasûl-i Ekremin en küçük çocuğu ve en küçük oğluydu.Hicretin sekizinci senesi Medinede doğdu.İbn İshaka göre, Rasûl-i Ekremin İbrahimden başka bütün çocukları, Peygamberlikten önce doğmuşlardı.İbrahim, Mısırlı Hazreti Mâriyeden dünyaya gelmiş,Hazreti Âişenin rivayetine göre, onyedi veya onsekiz aylıkken vefat etmişti.Rasûl-i Ekrem, İbrahimin doğumundan çok memnun olmuş, yedinci günü bir ziyafet vermiş, fukaraya sadaka dağıtmış, oğluna Hazreti İbrahimin adını takmıştı. Çünkü:Rasûl-i Ekremin Hazreti Hadîceden doğmuş olan erkek çocukları küçük yaşlarındayken ölmüşlerdi.Diğer zevcelerinden de evlâdı olmamıştı.Ebû Rafiın zevcesi Selmâ, yeni doğan İbrahime sütannelik yapmıştı. Bu-hârî, Ümmü Seyfin ibrahimi emzirdiğini bildirmektedir.Rasûl-i Ekrem, sütanneye uğrar, İbrahimi görür, okşar ve öperdi.
İbrahim, Ümmü Seyfin evinde öldü.Hazreti Peygamber, çocuğunun hastalığını duyunca,Avfoğlu Abdurrahmân ile onun yanına gitmiş,İbrahimin ölüm pençesinde kıvrandığını görünce,dayanamamış ağlamıştı.Abdurrahmân:
- Yâ Resûlallah! Ne yapıyorsunuz, deyince, Rasûl-i Ekrem:
- Şefkat duygularım galeyana geldi. buyurmuştu.
Rasûl-i Ekrem, oğlunun cenaze namazını kılmış,Abbâs oğlu Fadl, Zeyd oğlu Üsâme, Mazun oğlu Osman, İbrahimi mezarına indirmişti.Beki mezalığına gömüldü.İbrahim öldüğü zaman güneş tutulmuştu.Halk, güneşde mateme katıldı, deyince Rasûl-i Ekrem:
- Güneş ile ay, Allahın âyetlerindendir.Bir fânînin ölümü yüzünden tutulmazlar diye hitapta bulunarak,müslümanları böyle batıl iktidaddan uzaklaştırmışlardı.
Kaynak :
* Peygamberin Hayatı
* İbni Sade
* Buhârî
