Peygamber Efendimiz’in İsimleri

Pey­gam­ber Efen­di­miz’in İsim­le­ri

Ra­sû­lul­lâh -sal­lâl­lâ­hu aley­hi ve sel­lem-’in bir­çok mü­bâ­rek is­mi var­dır. Bun­la­rın en baş­ta ge­len­le­ri, Kur’ân-ı Ke­rîm’de ifâ­de edi­len “Mu­ham­med” ve “Ah­med”dir. Mu­ham­med, çok­ça övül­müş olan; Ah­med ise, çok­ça hamd eden de­mek­tir.

Kur’ân-ı Ke­rîm’de Mu­ham­med is­mi dört de­fâ, Ah­med is­mi bir de­fâ zik­re­dil­miş­tir. İn­cîl’de ise bu isim­ler­le ay­nı mâ­nâ­ya ge­len “Fa­rak­lit” ke­li­me­si kul­la­nıl­mış­tır.
Pey­gam­ber Efen­di­miz -aley­his­sa­lâ­tü ves­se­lâm- bir ha­dîs-i şe­rîf­le­rin­de şöy­le bu­yu­rur­lar:
“Ben Mu­ham­med’im ve Ah­med’im.
Ben o Mâ­hî’yim59 ki, Al­lâh be­nim nü­büv­ve­tim­le küf­rü izâ­le ede­cek­tir.
Ben o Hâ­şir’im ki, (kı­yâ­met gü­nün­de) in­san­lar be­ni tâ­kib ede­rek haş­ro­lu­na­cak­tır.
Ben Âkıb’ım, Hâ­te­mü’l-En­bi­yâ’yım, ben­den son­ra hiç kim­se ne­bî ol­ma­ya­cak­tır.” (Bu­hâ­rî, Me­nâ­kıb, 17; Müs­lim, Fe­dâ­il, 125)
Ra­sû­lul­lâh -sal­lâl­lâ­hu aley­hi ve sel­lem-’in mü­bâ­rek isim ve sı­fat­la­rı bir­çok eser­de zik­re­dil­miş­tir. Me­se­lâ, bun­lar­dan “De­lâ­il-i Hay­rât” ad­lı eser­de iki yüz ka­da­rı be­yân edil­miş­tir. Bu­gün Rav­za-i Ne­bî’nin kıb­le du­va­rı­nı ne­fis ve mü­kem­mel hat­lar­la süs­le­yen bu mü­bâ­rek isim ve sı­fat­la­rın bir kıs­mı şöy­le­dir:
Ah­med, Mah­mûd, Mu­ham­med, Hâ­mid, Ha­mîd, Be­şîr, Ne­zîr, Bur­hân, Emîn, Ev­vel, Âhir, Du­hâ, Ha­bî­bul­lâh, Hâ­dî, Hâ­tem, Muh­târ, Mus­ta­fâ, Mu­tah­har, Müc­te­bâ, Ne­bî, Nûr, Ra­ûf, Ra­hîm, Ra­sû­lul­lâh, Ra­sû­lü’s-Se­ka­leyn, Rah­me­ten li’l-Âle­mîn, Sey­yi­dü’l-Mür­se­lîn, Sey­yi­dü’l-Kev­neyn, İmâ­mü’l-Ha­ra­meyn, İmâ­mü’l-Müt­ta­kîn, Şe­fîu’l-Müz­ni­bîn, Şems, Tâ-hâ, Üm­mî, Yâ-sîn…

alıntıdır