Önce bir kafes resmi yaparsın
Kapısı acık bir kafes
Sonra kus için
Bir şey çizersin içine
Sevimli bir şey
Güzel bir şey
Yararlı bir şey
Sonra götürür bir ağaca
Asarsın bu resmi
Bir bahçede
Bir koruda
Ya da bir ormanda
Saklanır beklersin ağacın arkasında
Ses çıkarmaz kımıldamazsın
Kus bazen çabuk gelir
Ama uzun yıllar bekleyebilirde
Karar vermezden önce
Yılmayacaksın
Bekleyeceksin
Yıllarca bekleyeceksin gerekirse
Resmin başarısıyla hiç ilişki yoktur bunun
Kusun çabuk ya da yavaş gelmesinin
Geleceği olup geldi mi kus
Çit çıkarmak yok
Kafese girmesini beklersin
Girdi mi kafese
Usulcacık kapısını kapatırsın fırçanla
Sonra kusun bir tüyüne dokunayım demeden
Bütün kafes tellerini bir bir silersin
Yerine bir ağaç resmi yaparsın
Dalların en güzeline kondurursun kuşu
Tabii ne yaprakların yeşilini unutacaksın
Ne de yellerin serinliğini
Ne de yaz sıcaklarının böcek seslerini
Otlar arasında
Sonra beklersin ötsün diye kus
Ötmezse kötü
Resmin kötü demektir
Öterse iyi olduğunun resmidir
İmzanı atabilirsin artık
Bir tüy koparırsın kusun kanadından usulca
Ve yazarsın adini resmin bir kösesine
Andrew Prevert
