İple küfe hesabı !

Hiç unutmamamız gereken bir hikaye. Arada
birbirimize hatırlatmakta fayda var:

İple küfe hesabı

Bir şehrin en zengini öldüğünde, tellallar sokaklara dökülüp;
"Ey ahali",diye bağırmışlar. "Biliyorsunuz Veli Efendi öldü.
Bir vasiyeti var. Ahiret hayatına alışabilmek için, Kendisine
bir günlük yardımcı arıyor. Kim ki, mezardaki ilk gecesini
onunla beraber girerse, Veli Efendiye ait servetin yarısı
kendisine verilecektir.
Ey ahali,duyduk duymadık demeyin....
Tellalların bütün çabasına rağmen kimse bu parlak, fakat
korkulu vasiyete kulak vermemiş. Ama sonunda, şehrin en
fakir sırt hamallarından birisi çıkmış ortaya. Adamcağız
bakmış ki, hayatta zaten sırtındaki küfesinden ve ipinden
başka bir şeyi yok. O halde "hamal olarak yatıp, ertesi
sabah zengin olarak kalkarım" diyerek razı olmuş... Genişçe
bir mezara, iyice kefenlenen zengini ve yanına hamalı yatırmışlar.
Az sonra sual melekleri gelmiş "İkisi de bize emanet" diye
konuşmuşlar. "Zengin nasıl olsa kalacak, şu hamaldan başlayalım."
Sormuşlar: - "Dünyada malın mülkün var miydi?"
Hamal : "Alay etmeyin" demiş, hamal.
Sırtımdaki küfeden ve ipten başka hiçbir şeyim olmadığını siz de bilirsiniz."
Melekler : "Peki, o ipi ne karşılığında aldın? Sonra küfeyi ne iş gördün de nasıl elde ettin?"
Hamal :Beş kişinin malını 10 kuruşa taşıdım ikisini yedim, sekizini sakladım. Ertesi gün de aynı işleri yaptım.Yemedim içmedim, ucuza taşıdım ve bunları aldım."
Melekler : Çık çık.... Olmadı.hasan Efendiden aldığın para hak ettiğinden çok düşük. Biz ondan bunun hesabini soracağız.Mehmet Efendiyle de ucuza anlaşmış ve ucuza taşımısın...."
Hamal :İyi ama, hak ettiğim parayı isteseydim,bana taşıttırmazdı.Taşıttırmayınca da aç kalırdım...."
Melekler :"Nasıl olsa buraya o da gelecek. Biz senin adına ona sorarız."
Melekler, hamal'ı sıkıştırmaya devam etmiş.
Melekler :"Söyle bakalım, aldığın paranın kaçını yedin, kaçını sakladın?"
Hamal:"On kuruş aldıysam, yarısını sakladım...iki kuruş aldıysam, bir kuruşunu biriktirdim..."
Melekler :"Çık" demiş... "Yine olmadı, hem ucuza taşımışsın, hem de gıdandan kesmişsin...Yani sen, kendi nefsine zulüm
etmişsin.Nefsine zulmetmek de günahtır, bilmez misin?..."
Hamalcağız ne cevap vereceğini düşünüp ecel terleri dökerken,sabah olmuş. Açılan mezardan yukarıya bir bakmış ki, bütün millet orada...
Kadı Efendi ve şehrin mehter takımı da kendisini bekliyor.
Bir kıyamet ki sormayın:
"Kutlu olsun" demişler...
"Bu gece kimsenin yapamayacağı bir isi başardın ama, bak artık zengin oldun."
"Yooo", diye bağırmış hamal. "İstemem, sizin olsun... Ben, bir iple küfenin hesabini sabaha kadar veremedim,Ya o kadar servetim olsaydı,
ne yapardım?"