küçüğüm...

ayni mahallede yasardik onunla butun kizlar ona hayrandi.
bense nefret ederdim ondan.
sessiz,sakin biriydi
bana da biR yanlisi olmamisti
nedense sevmiyordum onu
birgun goz goze geldik
yemyesil gozleri wardi....
o gunden sonra onu izlemeye basladim
o farkliydi gece boyunca lambasi yanardi
bu merakliligimim aska donusecegini nerden bilebilirdim
artik emindIm onu seviyordum
ve bunu ona soylemeliydim
gelmesini bekledim
hemen karsisina ciktim
isim var KUCUGUM dedi
bana aramizdaki yas farkini hatirlatti..
ne olursa olsun sevgimi anlatacaktim ona
kapisina geldim..
kapiyi bir iki kez tiklattim
hic bir sey solemesine izin vermeden SENI SEVIYORUM dedim
kactim...
bir kac saat sonra ambulans kapisina geldi
sedye ile cikardik onu disari
onumden gecerken BENDE SENI dedi
yuzum kizardi,butun herkes bana dogru bakiyordu
aglamakli gozlerle yollarda dolastim
eve geldigimde annemler ondan bahsediyorlardi
annesini babasini kucukken kaybetmis
bu yasa kadar kendi cabalariyla gelmis
bir kizi sevmis
ailesinden istemis ama vermemisler
kiz evden kacmis....
sokak serserileri tarafindan oldurulmus
kimi sevdiyse sevdigi kisi hep olmus
intihar edip ambulansa haber vermis..
polisler evde KUCUGUM yazisini bulmuslar
duvarda:
SENDEN BUTUN SEVDIKLERIM GIBI OLME KUCUGUM YAZIYORMUS