çatlak Kova

ÇATLAK KOVA

Hindistan'da bir sucu, boynuna astığı uzun bir sopanın uçlarına taktığı iki
büyük kovayla su taşırmış. Kovalardan biri çatlakmış. Sağlam olan kova her
seferinde ırmaktan patronun evine ulasan uzun yolu dolu olarak tamamlarken,
çatlak kova içine konan suyun sadece yarısını eve ulaştırabilirmiş. Bu
durum iki yıl boyunca her gün böyle devam etmiş. Sucu her seferinde
patronunun evine sadece 1,5 kova su götürebilirmiş. Sağlam kova başarısından
gurur duyarken, zavallı çatlak kova görevinin sadece yarısını yerine
getiriyor olmaktan dolayı utanç duyuyormuş.

İki yılın sonunda bir gün çatlak kova ırmağın kıyısında sucuya
seslenmiş. "Kendimden utanıyorum ve senden özür dilemek istiyorum."
"Neden?..." diye sormuş sucu. "Niye utanç duyuyorsun?..." Kova cevap
vermiş. "çünkü iki yıldır çatlağımdan su sızdığı için taşıma görevimin
sadece yarısını yerine getirebiliyorum. Benim kusurumdan dolayı sen bu kadar
çalışmana rağmen, emeklerinin tam karşılığını alamıyorsun." Sucu şöyle
demiş. "Patronun evine dönerken yolun kenarındaki çiçekleri fark etmeni
istiyorum." Gerçekten de tepeyi tırmanırken çatlak kova patikanın bir
yanındaki yabani çiçekleri ısıtan güneşi görmüş. Fakat yolun sonunda yine
suyunun yarısını kaybettiği için kendini kötü hissetmiş ve yine sucudan
özür dilemiş. Sucu kovaya sormuş. "Yolun sadece senin tarafında çiçekler
olduğunu ve diğer kovanın tarafında hiç çiçek olmadığını fark ettin mi?...
Bunun sebebi benim senin kusurunu bilmem ve ondan yararlanmamdır. Yolun
senin tarafına çiçek tohumları ektim ve her gün biz ırmaktan dönerken sen
onları suladın. İki yıldır ben bu güzel çiçekleri toplayıp onlarla
patronumun sofrasını süsleyebildim. Sen böyle olmasaydın, o evinde bu
güzellikleri yaşayamayacaktı."

Hepimizin kendimize has kusurları vardır. Hepimiz aslında çatlak kovalarız.
Allah’ın büyük planında hiçbir şey ziyan edilmez. Kusurlarınızdan korkmayın.
Onları sahiplenin.. Kusurlarınızda gerçek gücünüzü bulduğunuzu bilirseniz
eğer siz de güzelliklere sebep olabilirsiniz.

hikaye için teşekkürler...

ellerine sağlık şehzade çok güzel bir hikaye

manalı bir hikayeymiş