DÜNYANIN BÜTÜN ÇİÇEKLERİNİ
Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum,
Bütün çiçekleri getirin buraya.
Öğrencilerimi getirin getirin buraya
Kaya diplerinde açmış çiğdemlere benzer
Bütün köy çocuklarını getirin buraya,
Son bir ders vereceğim onlara,
Son şarkımı söyleyeceğim,
Getirin , getirin ,sonra öleceğim...
Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum,
Kır ve dağ çiçeklerini istiyorum,
Kaderleri bana benzeyen
Yanlızlıkta açan,kimse bilmez onları
Geniş ovalarda kaybolur gider kokuları
Yurdumun sevgili ve adsız çiçekleri
Hepinizi hepinizi istiyorum,gelin görün beni,
Toprağı nasıl örterseniz öylece örtün beni...
Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum,
Ben köy öğretmeniyim,bir bahçıvanım,
Ben bir bahçe suluyorum gönlümde
Kimse bilmez , kimse anlamaz dilimden
Ne güller fışkırır çilelerimden.
Kandır,hayattır,emektir benim güllerim
Korkmadım korkmuyorum ölümden
Siz çiçek getirin yalnız,çiçek getirin..
Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum.
Baharda Polatlı kırlarında açan,
Güz geldi mi Kop dağına göçen.
Yörükler yaylasında,Toroslarda eğleşen
Muş ovasından,Ağrı eteğinden
Gücenmesin bütün yurt bahçelerinden
Çiçek getirin örtün beni.Eğin türkülerimin içine gömün beni
Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum
En güzelini saymadım çiçeklerin
Çocukları,öğrencilerimi istiyorum
Yalnız ve çileli hayatımın çiçeklerini
Köy okullarında açan,gizli ve sessiz
Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum
Ölmemek istiyorum,yaşamak istiyorum
Yetiştirdiğim bahçe yarıda kalmasın
Tarumar olmasın,perişan olmasın
Beni bilse bilse çiçekler bilir dostlarım
Niçin yaşadığımı ben onlara söyledim
Çiçeklerde açar benim gizli arzularım.
Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum
Okulun duvarı çöktü,altında kaldım
Ama ben dünya üstündeyim ,toprakta
Yaz,kış bir şey söyleyen sonsuz toprakta
Çile çektim,yalnız kaldım ama yaşadım.
Yurdumun çiçeklenmesi için daima yaşadım
Bilir bunu bahçeler,kayalar,köyler bilir
Şimdi sustum,örtün beni,yatırın buraya
Dünyanın bütün çiçeklerini getirin buraya.
