HOSCAKAL
Oldugun yerde kal.. Hosçakal..
Sözlerin artık ikna etmedigi bu yasımda, aglamak da artık zor geliyor, zoruma gidiyor.
Benden sana, söylemesi zor, yazması kolay bir kelime; Hosçakal.
Aldatıldıgımı bildigim bu geceden sana son bir yazı, son bir hatıra.
Seni her çagırdıgımda, artık yüregime yumruk atamayacaksın.
Ben de bir baskasının yasak bahçesine ugramayacagım.
Artık ne gelmeni isteyecegim, ne de kalmanı....
Bu aksam masamdaki tek bir mumu kendim için yaktım.
Senin oturdugun iskemle bos, ev bos...
ihanetin resmi boslukta çizili...
simdi sen bir baska masada baska gözlerlesin.
Yüregindeki pembe yalanlar büyüdükçe büyüyor.
Karaya çalan pembeler...
Kim, kimi kandırıyor bu alemde? Kumdan kalelerimiz her dalgada yıkılıyor.
Kimseyi yolundan döndürecek gücüm yok artık. Dayanıksızım, dayanaksızım.. .
Oldugun yerde kal...
Hosçakal...
