isimsiz bütün sokaklar da sevda yeşertme zamanı şimdi
kağıttan gemiler yapıp yüzdürmek gözlerinin maviliğinde
tutmak ellerini usulca yakmadan canını
ekmeğe suya doğaya tapar gibi tapmak
sevdanın çıkmaz sokakların da yürüyüp sana ulaşmak
bir isim yakıştırmak sana kimsenin bilmediği
çiçek adlarından bir isim
kimse anmasın diye adını
yollara vurmak kendimi
bir deniz kıyısında balıklara imrenmek
düşüncesiz dertsiz geçiriyorlar diye günleri
bütün umutları sallandırmak gökyüzünde
yağmur gibi avuçlarına dökmek
güneşi yerinden söküp getirmek sana bir sabah
bölünmek her bakışında bin parçaya
anlamak istemesen de anlatmak derdimi
duymasan da konuşmak...

Ayşegül Şimal Atmaca